In april, mei en juni 1989 speelde ik met mijn gitarenseptet The Seven Slowhands een reeks concerten in de Sovjet Unie, Mongolië, de Volksrepubliek China en Indonesië. We speelden muziek die ik speciaal had gecomponeerd voor het septet dat bestond uit gitaristen Vincent van Warmerdam, Corrie van Binsbergen, Edwin Ligteringen, Franky Douglas, Hans Croon, John van der Veer en mijzelf. Ik hield een dagboek bij.

21 april
Om een uur of twaalf ga ik met Jochum, Hans, Sergei en Anja naar de Novodjevitsji begraafplaats waar het barst van de praalgraven van mensen als Tupolev, Boelgakov, Chroestsjov, Gogol etc. Ook de vrouw en de zoon van Stalin liggen hier. Schitterend kerkhof.
    Later ontmoeten we hier Warwara, de vriendin van Sergei, een mooi meisje dat goed Frans spreekt. Sergei vindt het niet zo leuk als ik met haar praat omdat hij het niet verstaat. Ook is daar de vriendin van Anja die al net zo into sterrenbeelden en karma is en op sandalen loopt. Zij spreekt goed Duits. Met dit gezelschap vertrekken we naar het geboortehuis van Boelgakov en naar allerlei plaatsen die voorkomen in De meester en Margarita.

    ’s Middags filmt de ploeg van Sacha onze soundcheck, het optreden kunnen ze helaas niet bijwonen. We spelen weer drie nummers om dezelfde playbackshow te openen met de zelfde hond van een presentator. Het optreden is een succes en na afloop hebben we een diner bij August en Masja. Sergei en Warwara zijn ook uitgenodigd. Masja heeft gans gemaakt en heel erg haar best gedaan. Wij hebben voor de wodka en de champagne gezorgd. Het is heel geanimeerd, vooral als er nog twee vrienden van Masja komen die beweren dat alle Hollanders homoseksueel zijn. Ik beaam dat gretig, tot grote hilariteit van Masja, maar tot grote schrik van Warwara. Ik denk dat Sergei zijn vriendinnetje goed in de gaten moet houden want zij is een ontzettende flirt.