In april, mei en juni 1989 speelde ik met mijn gitarenseptet The Seven Slowhands een reeks concerten in de Sovjet Unie, Mongolië, de Volksrepubliek China en Indonesië. We speelden muziek die ik speciaal had gecomponeerd voor het septet dat bestond uit gitaristen Vincent van Warmerdam, Corrie van Binsbergen, Edwin Ligteringen, Franky Douglas, Hans Croon, John van der Veer en mijzelf. Ik hield een dagboek bij

24 april
Om twaalf uur opgestaan en daarna rondrit door Irkutsk met de bus, compleet met Engelssprekende gids van Intourist. Mooie stad, veel kerken, kloosters houten, in zachte tinten geverfde huizen. Na de Sovjetlunch ben ik alleen de stad in gegaan om onze al te enthousiaste gastheren af te schudden. Lange wandeling door de stad en een kerk op een heuvel bezocht. Er moet hier ook een synagoge zijn, daar zou ik wel naar toe willen.
We proberen de Chinese ambassade telefonisch te bereiken om te zeggen dat als ze ons op 1 mei al in Peking willen hebben, zo onze reis vanuit Ulan-Bator moeten helpen organiseren. De verbinding komt echter niet tot stand.
’s Avonds koffie gedronken op de kamer van Boris Tomilov en Spartak van de Irkutskse jazzrockclub. Eindeloze vragen over westerse hardrock en heavy metal groepen. Boris wordt bijna kwaad als hij merkt dat ik het verschil niet weet.
    Het moreel van de groep is weer een beetje opgevijzeld. Morgen hebben wij ons eerste concert samen met twee Siberische rock groepen in een stadje verderop dat officieel voor buitenlanders gesloten is. Ik mis Riëtte. Met mijn rug gaat het alweer iets beter. Ik moet een beetje oppassen dat ik geen kou vat want het vriest hier drie graden en ik heb geen jas bij me.