Misdaadcijfers

S. vertelt dat vrienden van hem in het kraakpand wonen waar Maccabi fans de Palestina vlag naar beneden probeerden te halen. ‘Die Maccabi fans waren vreselijk agressief, mijn vrienden waren doodsbang voor ze.’
    ‘Voetbal hooligans,’ zeg ik. ‘Welk kraakpand?’
    ‘Waar ook die vlag hangt met aan de ene kant Anne Frank en aan de andere kant dat meisje uit Gaza.’
    ‘Waar is dat dan?’
    ‘Op het Surinameplein, boven dat hotel waar jij me toen kwam ophalen bij die ketamine dealer, weet je nog?’
    Ik weet het nog. Waarom kan het nooit eens over iets gewoons gaan?
    ‘Die Maccabi fans begonnen bij aankomst op Schiphol al te brullen dat alle Palestijnen dood moesten.’
    ‘Zou goed kunnen,’ zeg ik. We eten wraps die L. voor ons heeft gemaakt. Ik ben blij dat hij eet. We komen al snel op etnisch profileren. ‘Je kunt niet ontkennen dat Marokkanen hoog scoren in de misdaadcijfers.’
    ‘Nee,’ zegt S., ‘maar denk je dan dat zij een gen hebben dat ze crimineel maakt?’
    ‘Dat lijkt me niet.’
    ‘Marokkanen hebben een veel grotere kans op schizofrenie,’ beweert S. ‘Dat komt omdat ze zich gediscrimineerd voelen. Daar worden ze paranoïde van en in combinatie met blowen kan dat tot schizofrenie leiden.’
    ‘Misschien wat minder blowen?’
    ‘Het zijn niet alleen Marokkanen die blowen, papa.’
    ‘Dat snap ik.’
    ‘Er wordt in Nederland echt enorm etnisch geprofileerd. Als ik met mijn Marokkaanse vrienden naar de Albert Heijn ga, kan ik rustig jatten wat ik wil, niemand kijkt naar mij om. Maar zij worden altijd gecontroleerd, terwijl ze helemaal niet stelen.’
    ‘Ik zou toch naar oppassen, S.’ zeg ik, ‘je hebt al problemen genoeg.’
    ‘Maar dat profileren op afkomst, dat deugt gewoon niet. Het gaat om waar je woont, de buurt waarin je opgroeit. Als je alleen naar de percentages Marokkanen in de gevangenis kijkt, krijg je een vertekend beeld. Van de niet Marokkanen, waaronder dus ook Nederlanders, uit dezelfde buurt zijn die percentages precies even hoog. In Amerika gebeurt hetzelfde met de zwarten, die zijn ook oververtegenwoordigd in de gevangenissen, maar dat komt door waar ze wonen. Echt niet omdat ze zwart zijn.’
    ‘Ik denk dat je gelijk hebt.’ Ik ben eigenlijk te moe en te grieperig voor dit gesprek, maar mijn kinderen willen het altijd over dit soort zaken hebben. Racisme, misogynie, zionisme. Ze gaan alledrie PvdA-Groen Links stemmen, want die scoort bij alledrie het hoogst op de kieswijzer. Maar ze zijn er klaarblijkelijk niet gerust op wat hun vader gaat stemmen.
    ‘En de cijfers worden ook vertekend door het etnisch profileren bij controles van de politie,’ gaat S. verder. Als je bijna alleen maar Marokkanen controleert, is het ook logisch dat die veel vaker gepakt worden.
    ‘Het gaat niet alleen om criminaliteit,’ zeg ik vermoeid. ‘Het is ook een cultuurprobleem. In islamitische landen denken ze heel anders over vrouwenrechten en democratie. Dat botst. En het lijkt me niet onredelijk om van degenen die het laatst zijn binnengekomen te vragen zich aan te passen aan de mores van hen die hier al woonden.’
    ‘Vrouwenrechten?’ zegt S. ‘En de S.G.P. dan? Die vindt dat vrouwen niet moeten werken, zijn tegen abortus. Dat zijn toch ook allemaal mannen die denken dat ze over de levens van vrouwen mogen beschikken?’
    ‘Geen fijne partij, inderdaad. Maar gelukkig ook een hele kleine partij.’
    ‘En de P.V.V. is toch volstrekt ondemocratisch? Die heeft maar één lid. Dat kan alleen in Nederland.’
    ‘Zou jij willen afwassen, S? Ik geloof dat ik weer op de bank ga liggen.’
    ‘Ja, papa.’