Eerste schooldag

 

De eerste dag van het nieuwe schooljaar. We moesten voor het eerst weer allemaal ‘vroeg’ op, en dus ook de avond ervoor op tijd naar bed. Dat had nog al wat voeten in aarde omdat ik per se alle kinderen voor het slapengaan met luizenshampoo wilde behandelen. Na enig geruzie over de volgorde van de te behandelen kinderhoofdjes en nog wat gemopper tussendoor lag iedereen uiteindelijk tevreden met een handdoek over zijn kussen in bed. Valentijn erg opgewonden omdat hij voor het eerst naar de middelbare school zou gaan en Lulu met een bijna helemaal losse tand. Voor haar reden genoeg om nog vijf keer uit bed te komen.

Ik lag er zelf ook vroeg in, maar kreeg nog tot laat goedbedoelde sms-jes van bezorgde vriendinnen ivm de eerste schooldag en hoe moeilijk dat emotioneel voor me zou zijn. Daar had ikzelf eigenlijk nog helemaal niet aan gedacht, maar nu begon ik me wel een beetje zorgen te maken omtrent de rol die ik de volgende dag op het schoolplein zou moeten vervullen. Toch maar een pilletje dan.

De volgende ochtend heb ik eerst bij iedereen de luizenshampoo er onder de douche weer uitgespoeld en daarna rustig ontbeten met thee en verse jus.

Ik dek de ontbijttafel altijd al de vorige avond, smeer dan ook vast de boterhammen voor Lulu’s lunch en pers sinaasappels uit. Ik ben hier trouwens de enige die van verse jus houd, maar ik dwing de kinderen het op te drinken vanwege de vitamines die er in schijnen te zitten. Beetje zoals ik vroeger van mijn moeder een levertraanpil moest slikken (van vrije uitloop scharrelwalvissen) en een paar fluorpilletjes voor het slapengaan.

We fietsten vol goeie moed met z’n allen naar school, maar Valentijn sloeg halverwege af om op zijn nieuwe school zijn boeken te gaan halen. En ja hoor: ik schoot vol. Daar ging hij met zijn mooie rode haar en een enorme Dirk-tas aan zijn stuur. Mijn grote kleine oudste zoon.

Daarna schoot ik opnieuw vol in de klas van Lulu, en nog een keer bij Swip, die nu in groep acht zit en niet bij het afscheid nog vijf keer door zijn over-emotionele vader geaaid en geknuffeld wilde worden.

Om tien uur had ik een interview met Het Parool waarbij ik nog twee keer volschoot en toen was het twaalf uur. Tijd voor de lunch.

Omdat Valentijn vroeg thuis was gekomen met zijn schoolboeken, en de rest van de dag vrij was, zijn we samen naar café de Tuin in de Jordaan gefietst voor een broodje en een kop koffie.

Ik weet niet of het kwam omdat Beau van Erven Dorens aan het tafeltje tegenover ons met zijn laptopje zat, of omdat Valentijn na eerst uitgebreid kritisch de menukaart bekeken te hebben, iets bestelde dat ik zelf nooit zou nemen (een tosti met dubbel kaas en salami). Misschien kwam het gewoon door het mooie september weer of omdat ik Bibian zo vreselijk en hartstochtelijk mis, maar plotseling werd ik overvallen door een onverklaarbaar, maar onmiskenbaar en overweldigend gevoel van geluk.