In april, mei en juni 1989 speelde ik met mijn gitarenseptet The Seven Slowhands een reeks concerten in de Sovjet Unie, Mongolië, de Volksrepubliek China en Indonesië. We speelden muziek die ik speciaal had gecomponeerd voor het septet dat bestond uit gitaristen Vincent van Warmerdam, Corrie van Binsbergen, Edwin Ligteringen, Franky Douglas, Hans Croon, John van der Veer en mijzelf. Ik hield een dagboek bij.

3 juni
Het is een mooie dag en met Vincent en Roos huur ik twee Honda motoren voor 7000 roepia p.p. voor de hele dag - niemand vraagt naar een rijbewijs - waarmee we naar zee rijden, zo’n veertig kilometer buiten Yogya.
    Het verkeer is levensgevaarlijk en mijn motor is slecht afgesteld, waardoor hij steeds afslaat als ik moet stoppen voor een verkeerslicht. Zodra we Yogya uit zijn kunnen we harder rijden en scheuren we langs de sawa’s en de palmbossen. Aan zee is het heel warm, maar niemand gaat het water in vanwege de zeer sterke onderstroming die je overal langs de zuidkust van Java hebt.
    We eten wat in een restaurantje en lopen toch een klein stukje de zee in. Oude vrouwtjes met door de zon gelooide gezichten verkopen kokosnoten met heerlijk kokoswater erin.
    Na een uur rijden we weer terug naar Yogya omdat we vanavond weer moeten spelen. In Yogya begint het plotseling hard te regenen en slaat mijn motor af. Uiteindelijk krijg ik hem helemaal niet meer aan de praat en moet ik hem terugduwen naar het motorverhuurbedrijf. Daar krijgen ze hem ook niet gestart, maar goed dat is hun probleem. Drijfnat kom ik terug in het hotel, maar ik heb wel een fantastische (verjaar)dag gehad. Voor het eerst motor rijden op een slecht afgestelde Honda in het beruchte Indonesische verkeer waar je ook nog links moet rijden, dat lijkt me een aardige vuurdoop.

    ’s Avonds spelen we ons tweede concert in het Karta Pustaka, waar het nu iets drukker is dan gisteren, maar toch niet helemaal uitverkocht ondanks de ongelofelijk positieve recensie in de Jakarta Post. We schijnen concurrentie te hebben van een bokswedstrijd in de stad.
    We spelen opnieuw heel goed en hebben ook veel succes. De mensen kijken hier toch minder vreemd aan tegen onze muziek en zijn duidelijk wat meer gewend.
    Na afloop zijn er de cadeautjes en de speechen en doe ik nog een interview met een hopeloze radioamateur.
    Na een late maaltijd in het hotel en een paar baantjes in het zwembad lig ik om half twaalf in bed. Ik slaap hier goed.