maandag 24 september 2012

Valentijn


Ik lig naast Valentijn in ons kleine kamertje op de bovenste verdieping van het ziekenhuis. We hebben het eigenlijk heel gezellig met z’n tweeën. We kijken ‘24’ een serie met Kiefer Sutherland. Zijn vader had al weinig moeite met B-films, maar Kiefer lijkt er zijn specialiteit van te hebben gemaakt. Precies goed voor hier dus.
Valentijn had een flinke ontsteking, zijn blindedarm was opengebarsten. Ik snap niet hoe hij daar zo rustig onder is gebleven. Na de operatie zat ik een hele tijd bij hem in de uitslaapkamer te wachten. Af en toe deed hij één oog open en dan glimlachte hij zo’n beetje. Hij moet tenminste vijf dagen blijven, maar volgens de dokter is er kans op een abces, vanwege dat openbarsten. Dan gaat het nog wat langer duren. Maar ik heb ook gehoord dat ze dat altijd zeggen; dat het gewoon protocol is.
Twee jaar geleden lag ik ook met hem in een klein kamertje, maar dan in een hotel in Parijs. Dat was vanwege zijn tiende verjaardag. De eerste avond zaten we in een pizzeria aan Montmartre. Het was buiten het seizoen en we waren de enige gasten. Er speelde een duo dat zo slecht was dat het hilarisch was. Ze deden ook verzoeknummers. We lieten ze eindeloos Beatlenummers voor ons spelen. Het was niet om aan te horen. Valentijn bestelde pizza margherita; zijn lievelingsgerecht. Toen ik afrekende zei hij heel ernstig in het engels tegen de ober dat het heerlijk was geweest. Of hij dat tegen de kok wilde zeggen.
Nu praat hij al net zo ernstig en beleefd tegen de verpleegster die met de steek komt. Dat het misschien een goed idee is om zijn urine nog een keer naar het lab te sturen, dan kunnen ze kijken hoe het met de ontstekingswaarden is. Ze legt hem uit dat ze nog wat bloed af zullen nemen met precies dat doel. Hij heeft goed opgelet wat de dokters en de verpleegsters zeiden.
Hij wordt bijna dertien, is zijn moeder kwijt en zit net drie weken op de middelbare school. En nou ineens een blindedarmontsteking. Hij lijkt het allemaal gewoon te accepteren en zich niet al te druk te maken. Toen hij uit zijn verdoving ontwaakte vertelde hij dat hij wel degelijk bang was geweest voor de operatie. Het was niet aan hem te zien. Hij lag daar heel rustig met zijn blauwe OK jas aan, een gek mutsje op en een zuurstofkapje voor zijn mond. Al die apparaten om hem heen. Chirurg, anesthesist, assistenten, verplegers. Ik mocht erbij blijven tot hij in slaap was. Ik heb een uiensmaak in mijn mond, was het laatste wat hij zei. Mijn kleine grote Valentijn.


9 opmerkingen:

  1. Zit hier met kippenvel weer je blog te lezen, petje af voor Valentijn en ook voor jou Klaas, hoop dat hij snel opknapt en weer fijn naar huis mag en dat dan alles weer 'normaal wordt voor jullie'. Hoeveel ellende kan een mens hebben? Alle goeds en veel liefs, Thea.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jeetje wat heftig klaas! voor Valentijn maar ook voor jou na wat jullie allemaal al hebben meegemaakt! Mijn dochter, ze is nu 11 heeft 2 jaar geleden precies hetzelfde gehad. Ze heeft 2 weken in het WKZ gelegen. Ze kwam ook gewoon lopend het ZKH binnen. en dus ook een gebarsten appendix. Heel hoge pijngrens. Valentijn denk ik ook!
    Mijn dochter heeft echt elke complicatie gehad die je maar kunt bedenken en is toen 2x geopereerd. Hoop voor jullie dat dat Valentijn bespaart blijft!
    Heel veel sterkte en beterschap gewenst. en ook voor je andere kids zal voor hen ook wel weer even schrikken zijn geweest!.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. die mevrouw of meneer hierboven
    hartelijk bedankt
    voor zoveel positieve gedachten
    om daar hier klaas en zijdelings valentijn
    lastig mee te vallen
    zat hij nou net op te wachten
    op de problemen van jouw dochter
    is zielig maar hier niet van toepassing
    en wat nou hoge pijngrens
    volgens mij wilde valentijn
    niemand lastig vallen

    klaas en valentijn sterkte/beterschap
    en gauw beter om naar huis te gaan

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Beterschap voor Valentijn en ik begrijp dat je even goed van de riedel was, Klaas.
    Er gebeurt teveel, te kort achter elkaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oei, hij krijgt het wel voor z'n kiezen, inderdaad, jouw Valentijn. Wat zal hij dan blij zijn met die vader die er voor hem is. Een snel herstel gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een sterk kind, jouw Valentijn. En wat zijn jullie samen sterk! Ik hoop dat Valentijn gauw opknapt van de ontsteking. Beterschap en sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ach... wat een schrik zal dat voor je geweest zijn, en nog. Déjà vu inderdaad... aan de lopende band...
    Sterkte voor jullie beiden, en voor de andere kindjes (zoals Bibian schrijft in haar boek), voor hen zal het ook een déjà vu zijn...
    Ik hoop dat jullie samen nog knus kunnen genieten op dat kamertje, op weg naar beterschap en ontslag.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel veel beterschap voor Valentijn!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Al is de dag in de nacht over gegaan .. wat is tijd ?

    Na de uitzending vanavond op t.v . over jullie gezin . .Hartverwarmend .de Liefde komt bij je binnen als je ziet hoe jullie het SAMEN hebben nog steeds met Bibian in jullie midden . .voortgaan . stil staan . .en zoveel in beweging brengen bij ons mensjes . .
    Sterkte en Succes met alles ..

    BeantwoordenVerwijderen