zaterdag 1 september 2012

Jailbreak

 
Ik lig met Swip in het ‘grote’ bed. Het is vrijdagavond, half elf. Sinds Bibian dood is slaapt hij niet graag alleen op zijn kamer. Dat begrijp ik best. Het mag niet altijd, maar met enige regelmaat slaapt een van de kinderen boven. Soms, als het hard onweert of stormt, slapen we allemaal boven.
Swip speelt naast me met zijn iPod, die de vader van een klasgenootje voor hem ge-jailbreaked heeft. Nu kan hij alle apps gratis downloaden en het Apple logo vervangen voor een peer of iets anders. Hij weet inmiddels zelf ook alles van jailbreaken en heeft het al met mijn iPhone gedaan. Ik was er een beetje huiverig voor, maar ik wilde hem graag laten zien dat ik hem vertrouwde. Hij is nu licht teleurgesteld dat ik niet de hele dag apps download en het logo nog steeds niet heb veranderd. Hij wil ook de Apple TV ‘kraken’ zodat we voortaan gratis films kunnen kijken. Een moderne vorm van proletarisch winkelen, zou je kunnen zeggen.
Swip heeft absoluut de flair voor computers van zijn moeder georven. Hij heeft geen enkele schroom om gewoon wat toetsen in te drukken, met zijn muis op knoppen te klikken en zo spelenderwijs uit te vinden hoe apparaten of programma’s werken. Een talent dat ik niet bezit. Misschien omdat ik al veertig was toen ik mijn eerste computer kocht, maar ik denk dat het dieper zit.
Het is vermoedelijk een combinatie van talenten. Nieuwsgierigheid, creativiteit, onbevangenheid, logisch inzicht, improvisatievermogen. Hij heeft het allemaal. Ik denk dat hij ondanks de door mij ingestelde parental controls heel wat meer op zijn scherm krijgt dan ik weet. Misschien is dat ook niet zo erg, straks is het toch niet meer tegen te houden, en ik heb sowieso geen idee waar hij bij vriendjes allemaal naar kijkt. Ik kan moeilijk elke vijf minuten zijn kamer binnenstormen om te controleren wat hij doet.
Ik vermoed dat hij en zijn vriendjes een bovenmatige belangstelling hebben voor seks, maar dat had ik zelf ook. Zolang het onbereikbaar was, werd ik er door geobsedeerd. Gelukkig ben ik al vroeg voorgelicht en gewaarschuwd voor de mogelijke gevaren door mijn oplettende en bezorgde moeder. Daar ligt nu zeker ook een taak voor mij.
Verder speelt hij voornamelijk Minecraft. Alleen of met anderen met wie hij dan via Skype contact heeft. Hij bouwt de meest waanzinnige huizen, dorpen en schepen met uitsluitend vierkante blokken. Het wiel hebben ze nog niet uitgevonden bij Minecraft.
Ik denk dat mijn eigen ouders vrij goed wisten wat ik allemaal uitspookte, maar ik vraag me af of mijn generatie dat ook nog wel weet van onze kinderen. Ik vind eigenlijk dat ik ook eens zou moeten Minecraften, maar ik merk dat ik me er moeilijk toe kan zetten.

2 opmerkingen:

  1. logisch dat ze "bang" zijn
    dat slapen bij jouw
    gaat vanzelf over
    en eerder misschien dan je lief is
    wat ontzettend goed van je zoon
    je zet een aantal dingen op rij
    vooral logisch inzicht
    want dat is de computer
    logica net als wiskunde
    en niet te vergeten
    nieuwsgierigheid
    dat ben ik wel
    maar wiskundig een nul
    was 60 jaar
    toen ik mijn diploma haalde
    voor de computer
    er is een wereld
    voor mij opengegaan
    omdat ik de kleinkinderen
    wilde helpen voor school
    was dus een onbeschreven blad
    wat dat betreft
    en wat betreft voorlichting
    vinger aan de pols houden
    en met de jongens praten
    en zeker ook
    met je dochter t.z.t.
    lulu heeft dat ook nodig
    die schrikt zich anders
    zo zonder moeder een ongeluk
    van wat er allemaal
    met haar lichaam gaat gebeuren
    en niet zomaar
    door een wildvreemde vrouw
    maar iemand die ze vertrouwd
    het zal moeilijk zijn
    maar niet onmogelijk
    alvast een fijne voortzetting
    van je week-end

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Klaas, door jouw verhaal over met Valentijn op de Eiffeltoren heb ik me over mijn hoogtevrees gezet, helaas was de top bij ons wel open en ben ik dus helemaal naar boven geweest. Ik hield me toen ik daar stond steeds maar voor, het komt in golven en het zakt dus zo wel af. Dat gebeurde ook en kon ik ook nog van het uitzicht genieten en heb ik mijn op die dag jarige dochter blij gemaakt door mee te gaan. Dus heel erg bedankt voor jouw verhaal. Ik heb in de Sacre Coeur nog even een kaarsje voor Bibian en jou en de kinderen gebrand.
    Laat Swip maar gaan hoor, ik heb ook zo'n kind die zo handig is met computers. Je geeft hem drie onderdelen en hij zet een goed werkende PC in elkaar. Heel handig om zo'n expert in huis te hebben als mijn laptop weer eens vastloopt. Maandag start hij met zijn studie informatica. Groet, Annemarie

    BeantwoordenVerwijderen