dinsdag 18 september 2012

Familie

 
Hoe belangrijk is familie? Volgens familietherapeut Else-Marie van den Eerenbeemt is familie essentieel. Bibian had van een vriendin twee sessies met Else-Marie kado gekregen als een soort therapiebon, omdat ze zo’n slechte relatie met haar moeder had. Else-Marie maakte graag tijd voor haar vrij. Het belang van familie en traditie is haar stokpaardje, en ze biedt graag hulp bij het oplossen van familieconflicten. Ze had dolgraag ‘oma’ een keer ontvangen in haar kleine keukentje in de Amsterdamse binnenstad, maar het heeft niet zo mogen zijn. Oma was niet te vermurwen. ‘Daar trap ik niet in,’ was haar reactie toen Bibian het voorstelde. ‘Dat is toch allemaal eenrichtingsverkeer!’ Het was de laatste keer dat ze elkaar spraken.
Ik mocht zelf ook een keer mee naar Else-Marie en moest haar bij die gelegenheid beloven dat ik na Bibian’s dood het contact tussen ‘oma’ en onze kinderen niet in de weg zou zitten. Waarom dat contact zo belangrijk was, heeft ze me niet helemaal duidelijk kunnen maken, maar dat er veel vanaf hing wel. Ik vond Else-Marie sympathiek, overweldigend en licht intimiderend.
Zelf heb ik nauwelijks familie. Mijn ouders hadden allebei wel familie, maar onderhielden beperkt contact. Mijn moeder haatte haar vader en ik denk dat dit niet geheel ten onrechte was; haar moeder was al dood voordat ik geboren werd. Ze was min of meer gebrouilleerd met haar twee oudere zusters. Niet met haar jongere zuster, maar die was een ‘mongooltje’ dus dat telt niet.
Mijn vader kwam uit een groot gezin, maar hij was een nakomertje. Hij voelde zich daarom weinig serieus genomen, behalve door zijn iets oudere zuster, mijn tante H. met wie hij een goede relatie onderhield.
Hoewel ik tientallen neven en nichten heb, zie ik ze weinig. Voor zover ik weet zijn er geen gezamenlijke kerstdiners of reünies. We spreken elkaar graag op begrafenissen, beloven elkaar dan beterschap, maar doen daar vervolgens niets mee.
Mijn eigen ouders zijn jong gestorven, waardoor ik redelijk vroeg op eigen benen kwam te staan. Heel verdrietig, maar ook enorm bevrijdend. Er werd niets meer van mij verwacht, ik hoefde ineens nergens meer aan te voldoen. Een last viel van mijn schouders; ik kon gewoon gaan doen wat ik het liefste deed, en hoefde me niet meer schuldig te voelen als ik niet meteen succesvol was. Geen schijn meer hoog te houden.
Eigenlijk iedereen die ik er over spreek heeft een getroubleerde relatie met zijn of haar ouders, of met andere familieleden. Variërend van lichte wrevel tot uitgesproken haat. Ik ben regelmatig getuige geweest van plotselinge woedeuitbarstingen tijdens kerstlogeerpartijen in de ouderlijke huizen van ex-en. Ik heb aangezeten bij stroef verlopende familiediners, waar het steeds over iets anders bleek te gaan dan waar ik dacht dat het over ging.
Bibian’s ouders blonken uit in onverschilligheid en afwezigheid. Ook een grote bron van frustratie.
Ouders zouden geen ambities voor hun kinderen moeten hebben, denk ik wel eens. Je steunt ze in alles, maar je dringt ze niets op. Zoiets. Volstrekt onmogelijk natuurlijk.
Zou je ook familietherapeuten hebben die je helpen om van je familie af te komen?  

7 opmerkingen:

  1. Je zou "Hoe overleef ik mijn familie" van John Cleese en Robin Skinner eens moeten lezen, Klaas.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind het ronduit stuitend dat ze jou dat heeft laten beloven. Destijds toen jullie samen bij haar waren geweest maakte Bibians verslag me ook al zo boos. Die 'pareltjes' waar deze mevrouw het over had. Bah wat fout! Wat zij doet komt in feite op hetzelfde neer als wat in veel families gebeurt en waar veel mensen nu juist zo onder lijden, namelijk emotionele chantage.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. sluit me bij marianne helemaal aan
    familie van mijn vaders kant
    allemaal helemaal leuk
    van mijn moeders kant
    allemaal geschift
    daar kan je nooit vrede mee houden
    wat je ook probeert
    dus probeer ik niet meer
    en broers en zusters
    heb ik ook niet
    ben blij toe
    kunnen ze me ook
    de hersens niet in slaan
    of jaloers worden
    waarop op dat ik ziek ben?
    en altijd zuinig geweest
    hard gewerkt............
    zoals bij de broers en zusters
    van mijn moeders kant
    oma's nooit gekend
    opa's van vaders kant normaal
    van moeders kant een nare zure man
    (evenals de moeder van mijn man)
    ook zo'n verwende zure vrouw
    met erge stemmingen beiden
    gewend dat hij/zij altijd gelijk had
    want hij was kapitein
    maar voor zijn kinderen zorgen
    dat deed hij niet
    dat probleem legde hij bij
    mijn vader en moeder neer
    ondanks dat hij hertrouwd was
    die had er geen zin in
    mijn ouders hebben als "huwelijkscadeau"
    19 jaar voor broers en zussen gezorgd
    in huis welteverstaan, bij ons
    altijd ruzie
    en betalen deed hij ook niet mijn opa
    voor die kinderen
    daar kon mijn vader voor opdraaien
    want kinderbijslag of zoiets
    bestond toen nog niet
    toen kwam mijn moeder te overlijden (49)
    nooit meer wat vernomen
    toen ze het huis uitgingen
    voor twee jaar een dochter(nichtje)
    van een broer contact mee hersteld
    is dus precies 3 jaar goed gegaan
    goed voor haar en man en kind geweest
    april deed die zo idioot door de telefoon
    tegen mij snap nog steeds niet waarom
    heel hatelijk, omdat ze geld van me wilde
    ben ik daar alleen maar goed voor
    terwijl ze jaar en dag met
    2 salarissen met geld hebben gesmeten
    nou is ze beledigd
    nou dan toch niet meer
    die dachten zeker dat ik in hun val zou lopen
    en laat else marie
    maar lekker op haar stokpaardje zitten
    familie bahhhhhhhhhhhh
    jouw kinderen hebben het goed gezien
    dat gaf je aan
    in een aantal blog's terug
    jij doet het goed
    en voor bibian vindt ik het zo sneu
    een drol van een moeder
    sorry van mijn woordkeuze

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gelukkig zijn er ook andere families. Ik voel me rijk dat wij liefdevolle ouders hadden en dat ik een geweldige brooer en zus had. Ik mis ze nog steeds.
    Jenny van Dorp

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bibian heeft zo te lezen wel de traditie van mild gezegd "niet zo vriendelijke, achterdochtige moeders" doorbroken. Want zo te lezen was oma ook niet echt een gezellige moeder voor Bibian's moeder. Maar Bibian was wel een warme moeder, die bij elk kind in bed kroop om naar het verslag van de dag te luisteren. Gelukkig dat zij zich ontdaan heeft van haar moeders/oma's erfenis.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Waarom laat een familietherapeut jou, op zo'n kwetsbaar moment een belofte doen? Behoorlijk vooringenomen en bijna een belediging. Hoe jij en jullie kinderen hier ook in staan, Klaas, voel je vrij om samen met hen hierin je weg te vinden.
    Jij en Bibian hebben liefde en verbondenheid in jullie gezin voorgeleefd en de liefde die jullie in je hebben zal zich in de toekomst vermeerderen tot een warme familie.

    BeantwoordenVerwijderen