Uit elkaar

 

Een golf van echtscheidingen waart deze dagen door mijn vriendenkring. Pasgetrouwde stellen onderhandelen nog slechts via advocaten of staan op het punt dit te gaan doen. Hier en daar vallen rake klappen, blijken relatief onschuldige misstappen veel ernstiger dan ze eerst leken, en blijken reeds jaren met kinderen geconsolideerde huwelijken voor een van de partners een gevangenis te zijn geweest. Baby bye bye, zong Bibian al over het plotselinge einde van een bijna dertigjarige relatie van goede vrienden. Thirty years seems a very long time, but now I found something that’s mine, so bye bye.

Bijna altijd begrijpt één van de betrokkenen er niets van; had het allemaal niet zien aankomen. ‘Waarom heb je je niet veel eerder geuit.’

Een uitgesponnen moment van onoplettendheid en het glipt je allemaal door de vingers.

Waarom werkt het ene huwelijk wel en het andere niet. Het is natuurlijk maar wat je ervan verwacht.

Ik zat ooit bij een reisbureau op mijn beurt te wachten. Een stel dat nog moest trouwen was de huwelijksreis vast aan het boeken. De Galapagos eilanden, Barbados, New York, Bali, alles kwam voorbij. ‘Ja, het is wel je huwelijk’, zei de aanstaande bruid tegen de juffrouw van het reisbureau, alsof ze wist waar ze het over had. Geld was kennelijk geen probleem. De bruidegom keek vooral zorgelijk (het was tenslotte ook zijn huwelijk), alsof hij liever eerst maar eens een weekeindje Terschelling wilde proberen. Niet doen, dacht ik bij mezelf. Run boy, run! Maar ik zei natuurlijk niets.

Ik heb tweemaal in mijn directe omgeving meegemaakt dat een jonge aanstaande bruidegom het op de ochtend van de huwelijksvoltrekking liet afweten. In beide gevallen betrof het dik aangezette trouwerijen. Een nachtmerrie voor alle betrokkenen, maar ook het resultaat van te grote verwachtingen en de angst die niet waar te kunnen maken. Het huwelijk als een opgeblazen zeepbel.

Mensen kiezen voor elkaar om velerlei redenen. Doordacht en ondoordacht. Ik geloof dat vriendschap voor mij doorslaggevend zou zijn als die verdomde verliefdheid niet in de weg zou zitten.

Verliefdheid heeft heel erg veel met seks te maken. Daar is op zich niets mis mee, met goeie seks bedoel ik dan, maar het is een smalle basis voor een relatie. Essentieel voor de kennismaking – uiteindelijk zijn we ook maar een speelbal van onze evolutionair of vanwege het opperwezen bepaalde voortplantingsmissie -  maar niet voldoende op de lange termijn.

Vriendschap was voor Bibian en mij de basis van alles. Bibian was naast echtgenote, minnares en compagnon in de firma Harmsen/ten Holt ook absoluut mijn allerbeste vriendin. Daar begon het mee, en zo is het altijd gebleven. Ik vermoed dat het juist de vriendschap was die onze relatie gaande hield. Vriendschap en een grote dosis geluk. De omstandigheden moeten natuurlijk wel een beetje meezitten.

Ik heb er in elk geval nooit een moment spijt van gehad.