dinsdag 16 april 2013

Bus

 
Eindelijk begint de zon een beetje te schijnen. Zondag hebben we met vriendin S. gewandeld in het Amsterdamse bos en voor de kinderen een waterfiets gehuurd. Swip en Lulu sprongen al snel in het ijskoude water, hebben de hele weg terug naar ons busje lopen klappertanden.
Lulu doet erg boos tegen mij over S. Sowieso over vrouwen die te dicht in mijn buurt komen. Ze weet dat ik S. leuk vind, en dat er iets tussen ons begint op te bloeien.
Dat mag niet. Ik mag alleen van mama houden. Punt.
Ik probeer haar uit te leggen dat het één niets met het ander te maken heeft. Dat ik natuurlijk nog net zoveel van mama hou, en dat ook altijd zal blijven doen. Dat daar niets of niemand tussen kan komen. Maar dat ik ook verder wil met mijn leven. Er iets van wil maken. Gelukkig wil zijn. Dat ik dat ook nodig heb om een leuke en grappige vader te kunnen zijn. 
Valentijn en Swip hebben er minder moeite mee. Die zeggen dat ze me het wel gunnen.
Ik begrijp Lulu heel goed. Ze is bang voor nog meer veranderingen, heeft een loyaliteitsprobleem, en ze wil mijn onverdeelde aandacht.
Ik voel mezelf natuurlijk ook schuldig, ontrouw, in verwarring. Een verrader. Kan dit wel, mag dit wel. Ik weet het niet. Is het niet veel te snel. Ja. Ongetwijfeld.
Je kunt alles uitstellen, wachten op een beter moment. Eerlijk gezegd heb ik dat nooit gedaan. Bibian is op de tweede dag dat we wat met elkaar kregen al bij me ingetrokken, bij eerdere relaties was ik meestal degene die meteen maar ‘introk’. Onze kinderen hebben we ook niet gepland. Liever er vol inspringen en misschien verschrikkelijk uitglijden, dan wachten tot het moment voorbij is. Aan de andere kant heb ik nu wel de verantwoordelijkheid voor drie kinderen.
We hebben besloten het van de zomer met onze twee gezinnen te gaan proberen in de Karpaten in Transsylvanië. Daar zijn we allebei nog nooit geweest.
S. verdiept zich in de aanschaf van een oude Duitse brandweerbus waar we met z’n allen inpassen. Swip droomt al van een met bloemen beschilderde hippiebus. S. zegt dat ze het een goed idee vindt. Als we een bus vinden, mogen haar en mijn kinderen hem beschilderen. Het maakt me vrolijk en verdrietig tegelijk.
Vriendinnen I. en L. zeggen dat Bibian het me zeker gegund zou hebben. Dat ze wilde dat ik ook zonder haar weer gelukkig zou worden. Ik betwijfel het. We hebben het er wel eens over gehad, de mogelijkheid van een nieuwe liefde, maar ze wilde er niet van horen.
Het had denk ik ook niets uitgemaakt. Als ze me had aangemoedigd toch vooral aan de toekomst te denken, had ik me net zo schuldig en verward gevoeld.
Eerst maar eens een geschikte bus vinden.




43 opmerkingen:

  1. Wat super leuk, en ook dat jullie met z'n allen op vakantie gaan van de zomer. Dit soort dingen zijn natuurlijk altijd lastig op allerlei fronten. Hoop dat je en jullie tussen de bedrijven door ook flink kunnen genieten.

    Groetjes, Nina

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. je leeft nu, geniet van de momenten, groetjes marga

      Verwijderen
  2. Beste Klaas,

    Ongetwijfeld te snel? Staat daar een tijd voor en WIE bepaalt dat? De buitenwacht? Nee, Klaas, JIJ en vriendin S. bepalen dat. Als het voor jullie goed voelt (en dat kunnen alleen jullie zelf bepalen) dan is de tijd daar voor rijp.
    Natuurlijk horen daar al jouw omschreven gevoelens bij, zoals ook de gevoelens er zijn van je kinderen. Zo te lezen heb je daar oog voor en toon je begrip.
    Zelf heb ik die gedachten/gevoelens nu ook, maar kies voor een heeeeeeeeel voorzichtige (mogelijke) ontwikkeling. Leuk toch dat iedereen zo zijn eigen manier heeft? Zoals jij met Bibian over jouw toekomst hebt gesproken, zo heb ik dat ook met mijn vrouw gedaan. Zij stond daar anders in dan Bibian; ook daar is weer het gegeven dat iedereen verschillend is en dat maakt het "mens zijn" boeiend.
    Ik wens je veel sterkte en geluk.........en die bus: die komt er vast!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. er staat gelukkig geen tijd voor, het komt op je pad, en bij de een snel en bij de ander duurt het langer of nooit.
    er is niet goed of fout. het komt zo als het komt.
    ik gun jou zo weer een maatje!!!! met wie je leuke plannen maakt


    Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het ontroert me, ik ben blij voor je lieve Klaas.

    Net als Swip droomde ik ook van een met bloemen beschilderde hippie bus ☮ :)

    LiefS
    in de verandering, verwarring en dagen waarop de Zon weer een beetje begint te schijnen x

    BeantwoordenVerwijderen
  5. je moet doen wat goed voelt
    mijn man zijn eerste vrouw heeft ooit gezegd
    "zoek maar gauw een andere vrouw"
    goed of niet goed, wat doet het er toe
    gelukkig zijn, je gelukkig voelen
    daar gaat het om
    bibian komt er niet mee terug
    al die dagen dat je niets hebt geschreven
    dacht ik het al, een nieuw begin
    het is jullie je van harte gegund
    en ja jongens zijn zo ogenschijnlijk
    vele malen makkelijker
    dan meisjes, blijven praten en uitleggen
    ik gun jullie al het geluk van de wereld
    en een prima idee eerst met elkaar op vakantie te gaan
    zie het maar als een vuurdoop, wennen aan elkaar
    zeker voor de kinderen
    nog een heel zonnig leven toegewenst
    echttttttttttt het komt goed
    groet patty

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat fijn Klaas, een beetje zon weer en ook voor je vriendin en samen misschien een fijne vakantie en een langzame samensmelting van twee huishoudens. Ook Lulu zal voelen dat de tijd verder gaat en dat niemand Bibian's plek inneemt, maar dat er een nieuwe levensfase komt, met andere mensen. Ze is nog zo jong en kwetsbaar, natuurlijk valt het haar niet mee. Ik hoop dat jij en de anderen gelukkiger worden met elkaar, dan wordt Lulu dat vast ook.
    Een hug voor jullie allen!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heel fijn voor je Klaas! Ook ik gun het jullie van harte!
    Inderdaad, blijf open naar Lulu en de jongens, openheid en eerlijkheid is het belangrijkst. Maar dat heb je eigenlijk altijd al gedaan, ook tijdens Bibian´s ziekte.
    Geniet ervan en ik hoop dat Lulu er tzt ook van kan genieten...
    veel liefs,

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Begint een echte soap te worden Klaas misschien tijd om er mee op te houden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ja sander , als je dit een soap vind......lees dan maar niet

      Verwijderen
  9. Hoezo Sander?? Klaas heeft er toch niet om gevraagd dat zijn vrouw ziek werd?
    en als hij zijn leven weer oppikt en verliefd wordt... nou en??
    dat is toch alleen maar mooi.
    Ik gun klaas en zijn lieve kids dat van harte. Dat hebben ze wel verdiend na alle ellende!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een dubbele gevoelens pffff, heen en weer geslingerd worden en in een achtbaan zitten die gevaarlijke bochten kan maken, maar je zit goed vast, de " bodem" is stabiel, duik erin en het is zo het is en het gaat zo het gaat ... Ik moet en kan echter ook met Lulu meeleven, voor haar is het dubbel,snel en een achtbaan, ze "gunt" het je vast wel, weet alleen geen raad met haar " loyaliteit" voor haar moeder, die ze nu dubbel mist, als ze jou gelukkig ziet met een "andere vrouw" en dat mag toch ook !!?? Praat met haar, als ze er zelf over begint en ben gewoon net zo eerlijk als je altijd was. Ik wens je veel geluk en wijsheid toe !! Liefs, Suus.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Gelukkig Klaas ben jij geen kind. Jij hebt wel 3 kinderen op de wereld gezet, als je dat doet ben je er wat er ook voorvalt verantwoordelijk voor.
    Ik lees jouw column al een tijdje (sinds de uitzending over Bibian) en kon heel veel dingen herkennen aangezien ik zelf van de één op de andere dag op mijn 44ste ook weduwe werd met 2 kinderen van 8 en 11(mijn man: nooit ziek, overleed aan een pneumokok bacterie binnen een dag).
    Mijn kinderen reageerden heel verschillend. Mijn dochter van 11 kon maar niet ophouden om erover te praten en mijn zoontje van 8 wilde er nooit over praten.
    Moeilijk en als ouder probeer je er het beste van te maken.
    Dat is gelukt maar ik heb mij in die tijd wel veel weg moeten cijferen.
    Wat mij vreemd overkomt is dat jij vooral ook veel bezig bent met dat JIJ ook vooral weer gelukkig moet worden. Natuurlijk, dat gun ik je uiteraard en hoop ook dat dat zal lukken maar dit gaat allemaal veel te snel.
    Je denkt dat je zonen het allemaal wel prima vinden maar vergis je niet.
    Mijn zoontje die er nooit over wilde praten zat tijdens het eten gewoon aan tafel (2 jr. later), mijn dochter had het over Papa en uit het niets stortte hij zich van zijn stoel en kreeg een enorme huilbui.
    Je weet niet altijd wat er in kinderen omgaat.
    Veel meer dan als je in 1ste instantie kan bevroeden.
    Op vakantie gaan naar iets waar voor kinderen (laten we eerlijk zijn) niet veel aan is voor hen op die leeftijd, in een bus met een vriendin + haar kinderen, dat gaat het echt niet worden.
    Misschien later maar dat is nu nog veel te vroeg.
    Het is niet leuk naar vakantie parken als alleenstaande ouder(sowieso niet)maar het gaat erom dat de kinderen even zorgeloos kunnen genieten.
    Ik ben daarna een paar jaar naar een vakantiepark geweest speciaal voor kinderen.
    Mijn dochter en zoon mochten elke keer een vriendinnetje en vriendje meenemen.
    Het is elke keer super gezellig geweest en ik nam een aantal goede boeken mee en omdat hun genoten was ik ook gelukkig.
    Je bent een ouder, dit overkomt niet alleen jou maar ook je kinderen, JIJ bent volwassen dus neem je verantwoordelijkheid.
    Laat ze gewoon even een paar jaartjes genieten op vakantie, ze zijn nog zo jong en hebben al veel moeten meemaken.
    Na een paar jaar heb ik mijn kinderen meegenomen naar New York (voor de grote hype),in die grote stad waren we écht een team.
    Alles komt uiteindelijk wel goed, gun het de tijd. Jij bent veel te haastig naar mijn bescheiden mening.
    Marian






    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik gun jou je geluk, maar mijn hart gaat uit naar je kinderen. Zij zullen een nieuwe vriendin toch zien als een vrouw die voor jou hun moeder vervangt, en dat is hard. Lulu is nog maar zo klein, alles is nog zo vers... Ik zou een nieuwe liefde nog even bij jezelf houden. Maar ja, eenieder doet wat voor hem goed voelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Vroeg Klaas eigenlijk om een advies?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tuurlijk, anders zet je niet je "hele hebben en houwen" on line.

      Verwijderen
  14. ik dacht het al hier komt weer ellende van kijk maar naar bovenstaande
    weer met agrassieve modder gooien, zielig gewoon.............
    bovendien iedereen leest wel mee, heb het al eerder gezegd allemaal voyeurs
    en een mening inclusief ik zelf
    daar gaan we weer................... laat elkaar toch in waarde
    zoveel mensen zoveel meningen,het is klaas zijn blog.............
    bovendien wie bepaald wat wel en niet mag, het is en blijft klaas zijn blog
    het is zo makkelijk een oordeel te vellen en iemand de grond in te trappen anoniem wees een vent of een wijf en zet je naam eronder
    en wat je vindt fentileer dat ergens anders
    zoveel mensen iedereen denkt er anders over en iedereen mag zijnnnnnnnnnnnnn en doen wat hij wil en als klaas er behoefte aan heeft mag hij erop zetten wat hij wil en ook doen wat hij wil iedereen die zonder fouten is mag de eerste steen werpen............
    of is het misschien zo dat diegene die hatelijk tegen elkaar zijn elkaar van buiten de blog kennen???????????? of van facebook nouuuuuuuuuuuu?????
    vindt het zielig voor klaas
    en het is nooit te hopen dat die mensen ooit het zelfde in het leven voor hun kiezen krijgen dan zullen ze moeten constateren hoe moeilijk het voor klaas en al die andere mensen is om voor je eigen geluk te moeten kiezen zonder je kinderen tekort te doen, maar een ieder doet het op zijn of haar manier.................
    groet patty

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ventileren dus met een v.
      Agressief schrijf je dus zo.
      De enige die hier negatief reageert ben jij, anoniem.
      Als je een blog op internet zet vraag je om reacties.
      Die kunnen positief zijn of negatief.
      It's all in the game.
      Ik heb nog geen enkele negatieve reactie kunnen ontdekken, wel goede raad van mensen die er ervaring mee hebben.
      Dus een beetje indammen Patty.

      Verwijderen
    2. Beste klaas
      Lang heb ik er over nagedacht of ik nog zou antwoorden.
      Sorry nog voor bovenstaande taalfouten, daar heeft onderstaande een punt. Maar niet meer dan dat. Ik lees mee en heb van jouw dilemma’s geleerd zo vanuit mijn bed en tussen pijnvlagen door ,gaat er wel eens iets mis met mijn Nederlandse taal .Ook al kan ik er niets meer mee en kan je niet helpen zelfs wijze raad kan ik je niet geven het enige wat ik wil is dat jij en de kinderen gelukkig worden. Ik hoop dat je blijft praten met de kinderen in de toekomst dat is mijn huidige man vergeten met alle gevolgen van dien ten opzichte van mij/ons. De kinderen komen niet meer thuis, dat kwamen ze toch al niet veel maar nu helemaal niet meer, alleen als er wat te halen was, want na zoveel jaren huwelijk moeten zij mij nog steeds niet, waarom is me nog steeds niet duidelijk. Dit had voor iedere andere vrouw het zelfde geweest die gehuwd had met hun vader, ik heb me er 25 jaar voor ingezet en ben toch van ze gaan houden, achteraf blijkt nu verspilde energie ook van de kleinkinderen want zoals je zult begrijpen die zien we ook niet meer en ze zijn te klein om zelf langs te komen. Maar ons verdriet is er niet minder om. Ik wil niet te veel in details treden om voor sommige mensen herkenning te voorkomen, maar geloof me ik ben ervaringsdeskundige op twee manieren zelf ook jong moeder verloren (kan alleen maar zeggen dat mijn vader alleen is gebleven later heel lang voor hem gezorgd en dat moet je ook niet willen voor je kinderen) en mijn man zijn eerste vrouw, hij heeft vele jaren 10 jaar voor de kinderen gezorgd voor wij elkaar tegen kwamen, dus wat is goed en wat is slecht? Hoelang het zou moeten zijn/duren het alleen zijn, weet ik niet!!!! Je oprechte eerlijkheid/openheid ook al wordt er geopperd dat jij alles op internet zet dat vindt ik maar betrekkelijk, je goede manier van schrijven en uitleggen in begrijpelijke mensentaal niet te hoogdravend maar precies goed. Nogmaals ik heb er van geleerd, Doe wat je denkt dat goed is dat is het enige wat ik je mee kan geven
      Wees en wordt gelukkig en als dit de vrouw is die je denkt dat het moet zijn ,doen want straks als de kinderen groot zijn wachten ze ook niet op jouw, daarmee wil ik niet zeggen om ze in de steek te laten.
      Maak geen onderscheid tussen jouw en haar kinderen dat moet zij ook niet doen, dat zal moeilijk wezen maar niet onmogelijk.
      Heel veel plezier straks met de bus in de Karpaten
      Groeten patty

      Verwijderen
  15. Klaas,
    Helaas ken ik het verhaal van een moeder (mijn zus) die op 33 jarige leeftijd is overleden aan kanker. Ook zij had 2 kleine kinderen. Ik was heel blij dat mijn zwager weer een vriendin kreeg. In het begin ging ze leuk om met de kinderen, maar dat was van korte duur en mijn zwager koos voor zijn nieuwe liefde. Ik gun jou ale geluk van de wereld en hoop dat jou kinderen/vriendin het heel goed met elkaar kunnen vinden. Liefs Sien.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat fijn Klaas,ik hoop dat jullie met zijn allen een mooie vakantie en een fantastische tijd zullen hebben!

    Sanne

    @anoniem waarom is zo'n vakantie niets voor jonge kinderen? Wij doen dat ook meestal want wij zijn ook niet verzot op familiecampings en pretparken en zo

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Wat Lulu betreft: het is begrijpelijk dat ze niet wil dat er een nieuwe vrouw in je leven komt, maar dat zal ze waarschijnlijk sowieso hebben, of dat nou nu is of of over een paar jaar. Het zal voor haar ook niet altijd makkelijk zijn op te groeien in een mannenhuishouden, zeker niet als ze straks gaat puberen. Uiteindelijk zal ze blij zijn dat er een vrouw in de buurt is, en als jij haar hebt uitgekozen, Klaas, zal dat zeker geen boze stiefmoeder worden, maar net zo>n liefdevolle vrouw als Bibian was. Ga gewoon lekker op je gevoel af, zoals je altijd hebt gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Klaas, inderdaad, wat er gebeurt met een blog als dat van jou is dat mensen reageren. Dat wil ik ook doen. Ik ga ervan uit dat jij het in ieder geval niet erg vindt, anders had je de mogelijkheid om te reageren wel uitgeschakeld.

    Alsjeblieft, luister naar Lulu. Ze geeft heel goed aan wat ze nodig heeft, en ik denk inderdaad dat jij als ouder ervoor verantwoordelijk bent dat aan haar behoeften wordt voldaan.

    Ik kan me jouw kant goed voorstellen hoor. Maar jij bent een volwassene, jij kunt relativeren. En een mens kan meerdere partners hebben in zijn leven, maar je hebt maar één moeder. Voor Lulu zal het vreselijk moeilijk zijn om jou met een ander te zien. Ik denk niet (alleen) voor haar eigen aandacht en plekje bij jou, maar vooral omdat in haar hoofd en hart dat plekje voor Bibian gereserveerd is. Mama hoort immers bij papa. Zij mist haar moeder heel concreet en heeft ook alles bewust meebeleefd. Zij is in de rouw. Wat is nou (nog g)een jaar. Ik zou haar wat meer tijd gunnen, echt.
    Ik denk ook niet dat Lulu nu, op haar achtste, begrip hoeft te hebben hoe het is voor jou, met jouw ontluikende gevoelens. Zonder afbreuk te willen doen aan jouw gevoel, want dat begrijp ik, als volwassene, maar al te goed

    Als je met S. op vakantie wil, ga dan met eigen vervoer. Zodat je met elkaar kunt zijn als je dat wilt, maar sámen, als gezin, als eenheid, omdat jullie nu eenmaal samen zijn, als het nodig is. Zodat je als gezin ook je eigen privacy hebt. Zodat je de gevoelens van de kinderen, want ik ben ervan overtuigd dat je zonen die ook hebben, respecteert, en het ze niet nog moeilijker maakt. Ik denk namelijk dat je swip en valentijn nu eigenlijk in een heel lastig parket brengt. Zij zien natuurlijk ook jouw verdriet, eenzaamheid en ontluikende gevoelens wel. Zij voelen zich heel erg verantwoordelijk t.o.v. hun ouder, want zo gaat dat nou eenmaal bij kinderen, die trekken het naar zich toe. En als je met hen dan overlegt of ze het erg vinden om met iemand anders op vakantie te gaan, zullen zij geen nee meer zeggen. Maar daarmee gaan ze misschien wel aan hun eigen gevoelens voorbij.

    Ik begrijp jouw levensinstelling zoals je die beschrijft en leeft wel, maar met kinderen ben je nu eenmaal ook verantwoordelijk voor hun geluk, ook al gaat hun ontwikkeling daarin langzamer dan de jouwe, en loopt het niet allemaal parallel.

    Waarom ik dit schrijf? Ik ken een gezin van dichtbij met een vergelijkbare geschiedenis. De vader heeft een nieuwe vrouw, en twee andere kinderen erbij, en we zijn allemaal blij voor hem. Dit was binnen een half jaar na het overlijden van zijn eerste vrouw al een feit. Maar zijn dochtertje heeft het er heel erg moeilijk mee, al die tijd al, en het is nu drie jaar later. En dat doet pijn om te zien…

    Klaas nogmaals, je schrijft een open blog met reactiemogelijkheid. En nu wilde ik graag reageren, maar ik wil je absoluut niet kwetsen. Ik kan me de achtbaan waarin je zit een beetje voorstellen (een beetje maar…) maar ik werk beroepsmatig met kinderen, en heb op dat vlak wel wat kennis. En Lulu… wat je over haar schrijft raakt me.

    (Heb je wel eens gedacht aan een rouwtherapeut voor je kinderen? Het is als ouder ook allemaal heel zwaar om op te vangen, vooral als jullie ontwikkelingen niet parallel lopen en je zelf ook nog eens je eigen proces op je eigen tempo doorloopt. Bij een goede kinderrouwtherapeut is voldoende ruimte voor eigen, eerlijke gevoelens van de kinderen, en komen ze ook verder, zonder dat ze daarbij hun ouder hoeven te belasten, of het gevoel krijgen dat ze die belasten.)

    Veel wijsheid Klaas, (en ook veel geluk toegewenst, heus!)
    Warme groet, Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Klaas, het leven dient zich aan in allerlei vormen en jij gaat er mee om .Ik vind dat jij dat op een heel mooie manier doet. Als ik je blogjes lees voel en zie ik veel liefde, aandachtigheid, spontaniteit, openheid, om maar wat te noemen.Ik word daar blij van....en fijn dat je er weer even was....en heb het goed ....en heel veel liefs voor jullie allemaal,
      Hartelijke groet, Sylvie

      Verwijderen
  19. Hallo,
    Ik sluit me aan bij Mirjam; voor jezelf is een nieuwe liefde misschien niet te vroeg (hoe ontwapenend eerlijk was Bibian hierover trouwens), maar de eerste echte grote vakantie zonder hun moeder, maar wel met een andere vrouw en met kinderen die hun moeder wél nog hebben.., poeh, dat lijkt me niet makkelijk voor de kinderen. Ikzelf zou me erg eenzaam voelen als ik me (vooral) in Lulu verplaats.
    Een moeilijke, delicate situatie. Voorzichtigheid is geboden denk ik (als moeder van 2 opgroeiende kinderen).
    Wijsheid Klaas, maar ook heerlijk genieten van de verliefdheid, dat ook!
    Hartelijke groet, Brigitte.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. hoi Klaas,
    mooi gevoelens van verliefdheid, ik zou zeggen geniet ervan!
    maar hou de gevoelens van je kids goed in het oog en hou er rekening mee.
    Je kids hebben aandacht nodig zeker ook in de vakantie straks.
    En ook al ´gunnen´de jongens het jou wel, ze zijn gevoeliger dan je denkt..!
    en Lulu helemaal, de grote maar toch ook nog ze kleine meid...
    ik wens je sterkte en wijsheid

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Beste Klaas,

    Ik lees je blog al een tijdje en heb nooit eerder gereageerd - nu wil ik dat wel doen. Ook ik raad je sterk aan je kinderen nog niet te confronteren met een nieuwe vriendin, hoe begrijpelijk het ook is dat je behoefte hebt aan een nieuwe liefde, een nieuw begin, na alles wat je hebt meegemaakt.

    Mijn vader overleed toen ik bijna 18 was, mijn broertje was net 15. We waren dus wat ouder dan jouw kinderen, maar we woonden nog thuis en gingen binnen korte tijd (mijn vader was ongeveer even lang/kort ziek als Bibian) van een gezin van vier naar een gezin van drie. Zoals je maar al te goed weet, is dit een verandering die heel erg veel teweeg brengt. Naast het enorme verdriet, moet er ook een nieuwe balans worden gevonden binnen het gezin.
    In mijn ervaring zijn de eerste twee jaar na de dood van mijn vader essentieel geweest om die balans weer te vinden, om een nieuw gezin te worden. Mijn moeder, broertje en ik hebben in die twee jaar ontzettend veel ruzie gemaakt en veel gehuild, maar we hebben ook fantastische dingen meegemaakt met z'n drieën: we zijn op reis gegaan, hebben nieuwe dingen gezien, nieuwe ervaringen opgedaan, met elkaar een nieuw leven opgebouwd.

    Nu is het meer dan vijftien jaar later. Mijn vader is niet vergeten, maar het gemis is langzaam minder rauw geworden. Dat is op een bepaalde manier pijnlijk, maar ook heilzaam en noodzakelijk en het gaat niet van de ene op de andere dag. Mijn moeder, broertje en ik hebben een onverbrekelijke band, die is opgebouwd in die cruciale eerste twee jaar na ons verlies. In die heftigste rouwperiode is er geen plaats voor anderen. Je kunt er niet voor op de vlucht, Klaas, je moet dit samen met je kinderen doen. Geef ze alsjeblieft alle tijd die ze nodig hebben om te rouwen. Ze zijn zo jong en hebben jou heel hard nodig. Je bent de enige die ze nog hebben.

    Nogmaals, ik kan me heel goed voorstellen dat je behoefte hebt aan iets nieuws, vrolijks, lichts. Maar probeer eerst een nieuw gezin te vormen met z'n vieren voordat je verder kijkt. Als je die stabiliteit en balans eenmaal hervonden hebt, dan kan het nooit meer stuk tussen jullie en dat is het belangrijkste.
    Veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Iedereen is anders iedereen doet het op zijn/haar manier. Doe wat bij je past en dat het besproken wordt met de kinderen. Rustig aan doen is daarin waarschijnlijk goed voor ze. Maar dat weet jij zelf het beste.
    Zelf ben ik op mijn 11e mijn vader verloren door een auto-ongeluk. Hij was gelijk dood. Mijn moeder heeft geen relatie meer gekregen daarna. Ze bleef trouw aan hem. Dat vond ik helemaal niet leuk. Je wilt als kind graag dat de enige ouder die er nog wel is gelukkig is. Daar heb je zelf als kind ook veel aan. Ik had heel graag gewild dat zij weer een vriend had gekregen.
    Uiteindelijk ligt het er ook enorm aan wie er bij je gezin komt natuurlijk. En de ouder die is overleden is een blijft onvervangbaar.
    Hoe dan ook veel geluk voor iedereen gewenst. Las de blog van Bibian vanaf het begin en daarna volg ik jouw blog. Ik hou ervan hoe jullie in het leven staan!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Klaas, ik wens gewoon het allerbeste toe voor jou en je kids. Je wakkert genoeg aan lees ik wel. Blijf vooral jezelf en heb er vertrouwen in dat dat goed genoeg is. Een hartelijke groet van mij.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. WOH, dat is het eerste wat in me op komt na het lezen van al die reacties.
    Soms denk ik wel eens dat mensen denken dat Klaas een puber is ipv een volwassen man die heus wel weet wat hj doet.
    Waarom zit het in een mens zijn natuur om steeds maar dat belerende vingertje omhoog te steken?
    Laten we vooral niet denken dat we de wijsheid in pacht hebben.
    Wie zegt dat alle goed bedoelde adviezen ook inderdaad zo goed zijn.
    Als Klaas niet om het welzijn van zijn kinderen zou denken dan had hij het niet volgehouden om na Bibian´s dood zo goed voor ze te zorgen, ik geef het je maar te doen als alleenstaande man met drie kinderen .
    Zoals Patty schreef laat iedereen in zijn waarde, sommige mensen hebben daar blijkbaar nogal moeite mee. Waarom iemand afbranden om een paar spelfouten in een welgemeende meelevende reactie, zo ontzettend kleinzielig.
    Klaas doe wat je denkt dat je moet doen, jij weet wat goed is voor jou en je gezinnetje.
    Volg je gevoel. (Sorry alweer een goedbedoeld advies :-) )

    Groeten Rose.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Waar ben u nou mee bezig?
      Waarschijnlijk heeft u niet in de gaten dat u net zo veroordelend bent als de vorige schrijvers
      Alleen niet naar Klaas toe maar naar bezorgde schrijvers.!!

      Verwijderen
    2. Alweer een belerend vingertje.

      Verwijderen
  25. Iedereen weet altijd de oplossing voor andermans probleem. Waarom ruilen we niet gewoon van probleem?
    maria

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Iedereen maakt zich vreselijk druk hier. de enige die zich in stilzwijgen hult is Klaas zelf!! ben benieuwd wat hij van deze commotie vindt??
    Wij zijn enkel en alleen bezorgd en willen vooral dat het goed gaat
    met Lulu, Swip en Valentijn, dat is het belangrijkste hier, toch?!!

    BeantwoordenVerwijderen
  27. voordat er weer iemand over taalfouten begint...
    enkel en alleen is dubbel op, ik weet het...

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Beste KLaas, je kent mij niet, maar ik ben net twee weken eerder dan jij, vorig jaar, weduwe geworden. En ik heb ook te maken met de 'grote boze buitenwereld'. Goedbedoelde meningen van naasten die enorm, keihard kunnen aankomen en vervelend zijn. Ik verwijs dan altijd naar de documentaire van Roek Lips, in Kruispunt, enige tijd geleden,over zijn overleden zoon, die ook zegt dat 'naasten het beste kunnen luisteren', niet belerend zijn, oordelen maar er gewoon zijn. Zij weten echt, echt, echt niet wat wij meemaken. Ook ik wil niks anders dan een nieuwe liefde hoor! Ik geloof dat het kan bestaan naast rouw. Ook ik heb twee jonge kinderen. En het leven is er om geleefd te worden. Dat weet je als je dit hebt meegemaakt wat wij hebben meegemaakt. De kinderen willen ook niks anders dan jou weer gelukkig zien. Dus Klaas, geniet ervan, het is je van hart gegund.

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Ik denk dat klaas in een deuk ligt als ie alle meningen leest...

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Zeg Klaas, haal toch deze mogelijkheid tot reageren weg van je blog man. Kun je lekker doorschrijven zonder al die 'goede raad'. Lijkt me zo overbodig, jij leeft je leven toch wel op je eigen manier, zoals we allemaal doen èn moeten. Het gaat jullie goed...

    BeantwoordenVerwijderen