zondag 28 april 2013

Dood

Ik word almaar ouder,
ouder dan jij, de kinderen:
kom, zeg eens wat,
dooie,
of zwijg desnoods,
maar doe niet zo onmenselijk.
Ben je me al vergeten,
- je grijnst,
het is weer mei,
ontdooi maar snel,
meisje in je sprei,
één gouden ring,
aan ieder oor een bel,
- je veinst,
ik stierf niet in julij.
Och lieveling,
als ik, alweer voorbij,
de stomme dagen tel:
jij kunt het weten,
over de grens, een lijk,
doods.
Mooie
boel is dat;
en ik word almaar kouder,
ouder.

13 opmerkingen:

  1. Reacties
    1. Wat een stompzinnige opmerking Anoniem 00.42.
      -Pam-

      Verwijderen
    2. Volgens mij heb je zelf een boRel op!

      Verwijderen
  2. Ha Klaas,

    Pfft, gelukkig dat je ondanks al die soms stomme commentaren doorgaat met schrijven en de mogelijkheid tot reaktie openlaat.
    Dan kan ik je tenminste zeggen dat ik het een mooi gedicht vind waar heel veel inzit.
    Bij deze!
    Ik wens je een goede meimaand,
    Groet van Maartje

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bedankt voor het delen van dit prachtig, in zijn eenvoud, intens diepmenselijk en aangrijpend gedicht. Was Bibian nog bij je, je had het niet geschreven, en had niet de dood, wie weet, jullie weg uiteengereten, ook niet. Dus ja toch, Bibian is er nog. Ze is je muze geworden die je op pad zet naar alles wat waard is geleefd, beleefd te worden.
    Wie weet frons je nu - liever Bibian in mijn armen dan dit gedicht - maar ach,'t is zoals het is, en 'k weet, 't is vaak lastig, een aftasten. Bibian is er nog en woont in je hart, dat van je kinderen, van iedereen die ze beroerde. Haar fluisteringen zijn een uitnodiging om het leven te beleven, te vieren.
    En oud, ach, enkel het lichaam telt de jaren, niet het hart.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo mooi dit, vooral in je poezie weet je te raken.
    Jouw poezie zou een prachtige aanvulling zijn op het boek dar Bibian schreef, wellicht een idee als er een tweede druk komt?
    Of misschien nog beter, je eigen boek, jouw verhaal.
    X
    Mieke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. kleindochter je
    leefde 45 minuten
    was het misschien
    lang
    genoeg.....
    ik wilde je
    zo graag
    leren kennen
    het was te kort
    maria

    BeantwoordenVerwijderen
  6. He Klaas, waarom moeten we zo lang op je nieuwe stukje wachten?
    Zeker in de week dat nederland zijn doden herdenkt had ik wel iets van je verwacht.
    Of lag je op dat moment te knuffelen met je nieuwe vriendin S.?

    karin

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat een brutaliteit! U moet zich schamen.

      Verwijderen
    2. schamen?, dat doe ik ook, maar dan plaatsvervangend.
      wanneer ik lees dat Lulu twee weken aan haar vader wil duidelijk maken (door te zwijgen) dat zij geen raad weet met zijn houding naar een andere moeder dan de hare, en dat hij niets weet te zeggen als zij vraagt of hij s. mooier vind dan haar moeder.
      karin

      Verwijderen
    3. karin mag zeker schrijven wat zij vind.

      Verwijderen
  7. Wat kan een mens anders dan
    knuffelen en liefhebben
    smachten naar het Al
    - Bibian opslokte
    ze komt niet weer
    de armen wachten
    die van Klaas niet
    zoete herinnering en heden
    zullen versmelten
    de dag weer een échte dag wordt

    BeantwoordenVerwijderen