woensdag 13 maart 2013

Acht!


Lulu is acht jaar geworden. Een vrolijke en een droevige dag tegelijk. Om op school te trakteren hadden we samen een soesjestaart gemaakt. Bonbonnetjes voor de juffen. Omringd door haar klasgenootjes zat ze in haar mooiste kleren aan haar tafeltje te vertellen over de kadoos die ze had gekregen. Ja, ik heb haar vreselijk verwend. Neem me elke keer voor dat niet meer te doen, maar ik kan het gewoon niet laten. Ik weet heus wel dat materiĆ«le zaken het verdriet niet wegnemen, en ook niet haar liefde kopen. ‘Can’t buy me love’ en zo. Maar toch.
De tranen stroomden onder mijn bril door over mijn wangen. Acht jaar. Bibian dood. Wat zou ze trots geweest zijn.
Ik moest een receptje ophalen bij de apotheek, maar kon mijn tranen niet stoppen. Het kan me ook niet meer schelen. Het is mijn verdriet, mijn gemis.
Ik kwam thuis in mijn huis vol slingers en ballonnen.
Er kwam verjaardagsvisite: ik schoot vol. Het bezoek nam afscheid: ik schoot vol. Toch kan ik niet zeggen dat het geen leuke dag was. Het was een geweldige dag. Mijn kleine dappere meisje is acht jaar geworden!
Mijn familie, voor zover nog in leven, stuurt altijd kaartjes en kadootjes als een van de kinderen jarig is. Ik had gehoopt – niet voor mezelf maar voor Lulu – dat ‘oma’ tenminste een kaartje zou hebben gestuurd. Maar er kwam niets, geen post, geen mail, geen telefoontje. Lulu had er niet echt op gerekend maar ik kon aan haar zien dat ze teleurgesteld was.
Ik probeerde er geen acht op te slaan, maar ik merkte dat het me toch boos maakte, verdrietig. Wat bezielt iemand om eerst haar eigen dochter rustig te laten creperen, vervolgens wel te komen kijken hoe ze erbij ligt in haar kist, en dan niets meer te laten horen. Op geen enkele manier de verantwoordelijk willen nemen voor haar kleinkinderen.
Dat wil er bij mij gewoon niet in. Het is zo absurd, dat je er eigenlijk niet eens boos om kunt zijn.
Ik ben trots op onze kinderen. Hoe ze zich erdoor slaan, alledrie op hun eigen manier, met openlijk en verborgen verdriet, woedeuitbarstingen, lachstuipen, frustraties, huilbuien, plezier met elkaar en met vriendjes, cito-toetsen, schriftelijke overhoringen, goede en minder goede rapporten, een vader die altijd doet wat hij belooft, maar soms wel lang op zich laat wachten, goede en minder goed gelukte maaltijden, geen familie maar wel heel veel trouwe vrienden, een nieuw leven en een oud dat al een verhaal begint te worden.
We zijn er nog, functioneren nog. We zijn beschadigd, maar misschien niet blijvend. En het allerbelangrijkste: we zijn een gezin, we zijn elkaar trouw gebleven. We geloven er nog steeds in.

20 opmerkingen:

  1. Beste Klaas,
    Laat je verdriet maar komen, wees maar boos!
    Maar bovenal: wees/blijf maar trots op je kinderen EN op jezelf!!
    Naast het afschrijven van je verdriet en woede lees ik in je laatste regel een alles overkoepelende uitspraak en dat is heel mooi om te lezen. Sterkte!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Laat je tranen maar gaan.Deze oma weet niet wat ze mist en gemist heeft.Koester de vrienden die er wel voor jullie zijn.Liefs Janke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je hebt alle recht om zo te reageren. Deze vrouw heeft geen hart. Het is goed dat jullie 4tjes zo hecht zijn. Er klinkt ook trots en hoop in je blog door.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goed Klaas!
    Ik voel je kracht, je hoop, je verwachting.. Prachtig! Jullie kunnen het, jullie doen het, ondanks het gemis en het verdriet. Supertrots op jullie.
    Bovenal GEFELICITEERD MET JE PRACHTIGE LIEVE LULU!!
    En oma.... ze weet niet wat ze mist!! 3 prachtig mooie kleinkinderen...
    Hoeveel mensen zouden niet kleinkinderen willen hebben.
    Veel liefs,

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Voor 'Oma'
    Realiseert u zich was u mist. Vast niet anders had u vast wel eens contact opgenomen.
    Ik heb 4 kleinzonen van 2 tot 5 jaar. Ze wonen in een straal van 3 km bij ons vandaan. Af en toe verzucht ik wel 'Ik wou dat ze in het buitenland woonden'. Uiteraard meen ik (en mijn man) dit niet. Wij zijn dol op de jongens en de kleinkinderen functioneren naast onze eigen bezigheden die we absoluut niet voor alles opzij zetten. 'Oma' het kan en en. U kunt uw eigen dingen blijven doen maar een kaartje, mailtje of telefoontje af en toe moet toch niet zo'n grote opgave zijn? Uw naam zal later snel vergeten worden .......

    BeantwoordenVerwijderen
  6. ja wat moet ik hier aan toevoegen. deze vrouw is alleen de biologise moeder van Bibian, niets meer.. geen woorden meer aan vuil maken.

    GEFELICITEERD MET DE KLEINE LULU

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Proficiat met je mooie Lulu!

    Zeg, ik dacht zo, heeft er wel eens iemand aan gedacht dat die schoonmoeder van jou niet gewoon gestoord is? Echt getikt, maar dan niet als grapje maar serieus. Ik denk dat wel, als ik jou en Bibian's verhalen lees. Dat die vrouw echt een stoornis heeft.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. prachtig geschreven blog, gefeliciteerd met Lulu! Een hoop ouderen zijn eenzaam en zouden dolgraag een kleinkind willen hebben. Maar kinderen en kleinkinderen is niet iedereen gegeven. Deze oma weet niet waar ze mee bezig is, wat ze mist en wat ze aanricht. Maar eigenlijk is ze het niet waard om verdrietig over te zijn. Probeer het van jullie af te zetten en geniet van jullie hechte en liefdevolle gezin!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Vorig jaar schreef Bibian op haar blog: Lulu is 7, die hebben we in de pocket. En nu is ze al weer acht. En ondanks het verdriet en gemis gaan jullie door en maken er het beste van. Daar heb ik toch zo'n respect voor. Knap ook dat jullie Lulu's verjaardag zo gevierd hebben, met kadootjes, taart, slingers ballonnen en visite. Je mag met recht trots zijn op je gezin. Lieve groet, Annemarie

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Gefeliciteerd, lieve, dappere Klaas. Al ken je me niet, ik ben trots op jou, zoals je je er doorheen slaat. Wat een mooi gezin vormen jullie. Bibian kijkt toe, en is ook trots op jullie!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Onbegrijpelijk!

    Fijn dat je het voor Lulu zo´n mooie dag hebt gemaakt. En janken mag Klaas, we zijn allemaal maar mens en hebben ons verdriet. Soms moet het eruit.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hieperdepiep HOERAAAAA voor Lulu! En voor jullie allemaal, omdat jullie je er zo dapper doorheen slaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. van harte met lulu
    groet patty

    BeantwoordenVerwijderen
  14. De hartelijke felicitaties voor Lulu en steeds opnieuw lees ik met zoveel respect je blogs. Jullie redden het en daar kun je alleen maar trots op zijn!!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Dat Bibian zo een mooi mens is geworden ondanks haar opvoeding geeft aan hoe bijzonder ze was.
    Haar ouders hebben alleen zichzelf kunnen vergiftigen. Jullie kinderen groeien in liefde en warmte op. Hopelijk worden het net zulke mooie mensen als jullie zijn geworden.
    En Lulu van harte gefeliciteerd meis!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Gefeliciteerd met Lulu. Zo'n oma is onbegrijpelijk. Ik wens en gun jullie alle liefde van iedereen om jullie heen, gelukkig dat er genoeg mensen zijn die daar ook zo over denken.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. gezin...trouw...geloven de beste drie woorden ever.Klaas het gaat je lukken!In ieder geval NU.En dat is wat telt.Christine

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Dag Klaas,
    Van harte gefeliciteerd met de verjaardag van je dochter Lulu.
    Zo te lezen heeft ze ondanks het verdrietige gemis van haar moeder toch een mooie dag gehad.
    Wat kun je het allemaal goed verwoorden en knap zoals je de opvoeding van je drie koters op je hebt genomen.
    Zelf ben ik oma van 4 kleine meisjes waarvan de oudste in mei ook 8 jaar wordt. Heerlijk en geweldig om ze af en toe om ons heen te hebben of om eens een keertje op te mogen passen. We kijken er altijd weer naar uit en genieten van de kleine dingetjes die ze zoal meemaken.
    Bedenk dat je je vrienden gelukkig zelf uit kunt zoeken! en dat familie daar soms geen deel van hoeft uit te maken! Deze oma voegt niets toe en is voor haar kleinkinderen zeker niet iemand waarvan ze enige liefde en begrip kunnen verwachten.Loes.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. gefeliciteerd met Lulu.
    Bibian zou heel trots op jullie zijn.
    Die oma is het niet waard om oma te zijn. Ze weet niet wat ze mist.
    Zelf geniet ik erg van mijn 2 kleinzoons dat zou ik jullie ook zo gunnen.
    Maar gelukkig hebben jullie veel vrienden en andere dierbaren wees daar dan maar blij mee.
    maria

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Wat fijn ,Lulu al weer acht , .....Bibian is bij haar ,dat weet ik zeker ! Wat jammer dat de oma van Lulu niks voor jullie wil betekenen .......heb zelf drie kleindochters en ik hou zoveel van hen, dat de angst dat hen iets overkomt soms misselijk makend is....

    BeantwoordenVerwijderen