Wandelen

We wilden wel weer eens naar Engeland. Daar is het immers mooi. Bibian boekte een huisje aan zee iets onder Dover voor een korte vakantie einde oktober. Het huisje was niet veel aan, maar de omgeving was prachtig en de zon scheen of het lente was. We zaten vlakbij Hastings en overal in het landschap zag je sporen van Willem de Veroveraar en zijn vervloekte Normandiërs.

Bij het toeristenbureau kochten we kaarten en wandelroutes. Van te voren wordt er door de kinderen stevig gemopperd, maar als we eenmaal op weg zijn vinden ze wandelen eigenlijk best leuk. Als er maar voortdurend wordt vermeld hoeveel kilometer we hebben afgelegd.

Na een uur of twee kwamen we bij een grote zwarte molen op een heuvel waar je een schitterend uitzicht had naar alle kanten. Mooie plek voor de lunch. Het hek was open en er stonden bankjes in het gras. Goed onderhouden allemaal, maar niemand te zien.

Na de lunch vervolgden we onze wandeling en kwamen bij een dorp uit. Daar werden we aangesproken door een gepensionneerde RAF officier die zijn tuintje stond te wieden. Hij gaf ons vers fruit uit zijn tuin, snoep voor de kinderen en of we die zwarte molen onderweg nog hadden gezien? Wisten we van wie die was?

Trots vertelde hij dat Sir Paul McCartney daar zijn eigen studio had waar hij tegenwoordig bijna al zijn cd’s opnam. Sir Paul woonde al meer dan dertig jaar in Peasmarsh home, even verderop, een eenvoudige boerderij, waar hij en zijn Linda voornamelijk in de keuken bivakeerden. Lieve mensen, hij kende ze goed, altijd heel gewoon gebleven. Linda was een aktief lid van de ouderraad van de locale school geweest. Al had Sir Paul natuurlijk wel zijn privé jet in een hangar van het dichtstbijzijnde vliegveld staan.

Hij wees ons Paul’s huis op de kaart en stelde voor dat we daar de volgende keer zouden gaan wandelen. ‘Als hij thuis is vraagt hij jullie zeker binnen! Paul loves children!’

Bibian en ik fantaseerden inmiddels al over ‘toevallige’ ontmoetingen met de ex-Beatle, die zouden leiden tot interessante nieuwe ontwikkelingen in onze carrières. Geen grotere Beatle fans dan Bibian en ik!

Sir Paul bleek echter niet thuis, en ook in de studio-molen was niets te doen.

In ons vakantiehuisje lag wat recent cd materiaal van de meester dat ons enthousiasme wel iets temperde, maar we zijn – voor de zekerheid - toch nog wel een paar keer voorzichtig gaan kijken.

Terug in Amsterdam hebben we toen maar kaartjes gekocht voor zijn concert in het Gelredome.