donderdag 9 augustus 2012

Taal

Waar ben je toch gebleven liefste;
ik lag in bed en riep je aan.
Mijn ogen had ik dicht.
Wat heb ik je gedaan
dat je me niet meer wilde,
zomaar hebt laten gaan? zei ik,
je wordt al anekdote,
heel anders dan je was
toen je nog was
en zei:
jij, niemand kent me zoals jij.
Gevlei.
Nu zoek ik je vergeefs,
zet ik je bij
in mijn herinnering,
een teken.

2 opmerkingen: