Lulu heeft vandaag auditie gedaan voor een
televisiefilm. Ze heeft al vaker auditie gedaan, maar deze keer heeft ze de rol
ook gekregen. Ze was licht teleurgesteld dat het niet de hoofdrol is, maar ze
vindt het toch heel leuk.
Nu wordt er niet alleen een documentaire over
haar gemaakt, maar gaat ze ook nog zelf acteren. Op school volgt ze al een
tijdje dramalessen. Ze zegt dat ze later actrice wil worden.
Er zijn vier draaidagen de komende twee weken.
Ik realiseerde me dat ik haar dan moet brengen en halen, en dat ik dus van
alles moet gaan regelen.
Ik zei dat ik het rooster graag op tijd wil
hebben omdat ik alléén ben met drie kinderen. Omdat mijn vrouw dood is. Ik wilde het niet zeggen, maar ik zei het toch.
Hoe zeg je zoiets. Ik wilde het een beetje
achteloos laten klinken, omdat ik geen zin had in vragen of meewarige of
begripvolle blikken. Alsof het eigenlijk heel gewoon is.
‘Ja hoor, zondag aanstaande is geen probleem,
ik vraag het alleen omdat mijn vrouw dood is en ik dus een oppas moet regelen.’
Ik wilde niet zeggen: overleden of gestorven.
In mijn familie overlijden we niet. We gaan dood, leggen het loodje. Een
enkeling sneeft.
Gestorven vond ik veel te dramatisch klinken.
Ik voelde de brok in mijn keel alweer opkomen.
Omdat ik de regisseur toevallig kende, kon ik
er aan toevoegen: dat wist je misschien nog niet, dat Biban dood is.
Hij wist het wel.
‘She’s got the part!’ zei hij enthousiast,
waardoor het gesprek een andere wending kreeg. Er moesten wat vragen
beantwoord, afspraken gemaakt.
Samen fietsten we terug naar huis. ‘Wat zou
mama trots op je zijn geweest, Lulu,’ zei ik vechtend tegen mijn tranen.
‘Ja papa.’
‘Vind je het jammer dat het niet de hoofdrol
is.’
‘Beetje... Hoeveel geld denk je dat ik ermee
ga verdienen.’
‘Geen idee. Vind je dat belangrijk?’
‘Ik hoop dat het meer is dan Swip.’
Swip heeft in een reclamefilmpje gespeeld en
van de opbrengt een nieuwe iMac gekocht.
‘Ik weet het echt niet. We zullen het ze
vragen.’
‘Krijg ik volgende keer wel de hoofdrol?’
‘Vast en zeker. De meeste acteurs beginnen met
kleine rolletjes.’
‘Nu speel ik in twee films.’
Daarna zegt ze niet veel meer. Ze zit een
beetje te dromen bij mij achterop de fiets. Ze heeft een lange dag gehad, maar
ze heeft gekregen wat ze wilde.
Ze komt er wel, Lulu. Net als jullie.
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk zit ze trots te zijn op haar wolkje, zeker weten, niet elk kind krijgt die kans toch? Gewoon laten komen die tranen, sterk spul toch, die fishermans friends :) Gefeliciteerd Lulu !!! Liefs Suus
BeantwoordenVerwijderengefeliciteerd lulu
BeantwoordenVerwijderengroeten patty
Heerlijk, die dromen!!!
BeantwoordenVerwijderenGo girl!
BeantwoordenVerwijderenWat goed van je Lulu, twee films! Ik ben nu al fan :-) Laat je het weten als ze klaar zijn? Ik wil ze graag zien.
Mirjam