Verlanglijstje

Lieve Sinterklaas, u hoeft mijn wensen niet te vervullen, dat kunt u ook helemaal niet. Het gaat mij meer om het lijstje dan om waar het voor staat. Ik geloof dat ik eerder een maker ben dan een consument.

Ik ben er vandaag op uitgetrokken om kadoos voor de kinderen te kopen. Ik heb belachelijk veel geld uitgegeven, ik leer het nooit. Misschien komt dat omdat geld voor mij geen enkele betekenis heeft, behalve dan die oerbetekenis van ruilmiddel. Ik heb nooit een cent gespaard, behalve een klein bedrag voor als de wasmachine het begeeft of als er een nieuwe uitlaat onder ons busje moet.

Ik gun de kinderen alles, maar weet ook dat ik ze niet moet wennen aan dure kadoos. Toch doe ik het ieder jaar opnieuw.

Ik realiseerde me dat er dit jaar in uw zak voor mij niet veel zal zitten. Daar moest ik plotseling onbedaarlijk om huilen. Lulu begreep weinig van mijn tranen. Zij wist heel zeker dat de Sint mij niet zou vergeten. Vorig jaar had er toch ook van alles voor mij in de zak gezeten, ik denk dat ik maar op haar moet vertrouwen, ze is als enige meisje uit haar klas geselecteerd voor het groepje ‘kinderen die slimmer zijn dan andere kinderen’ - dat verbaast me niets.

Ik wil me niet opdringen hoor, het gaat me ook niet om de pakjes, maar misschien kunt u me in het immateriële een beetje helpen dit jaar.

Er is een meisje dat ik leuk vind, maar waar ik helemaal geen recht op heb. U hebt aanspraak genoeg met al die vrolijke schoorsteenveegstertjes, maar ik ben ’s avonds steeds alleen. Misschien kunt u haar eens mijn kant op laten kijken, u weet wel wat ik bedoel. Dat gunt u mij toch wel.

Ik durf haar nauwelijks aan te kijken, word verscheurd door schuldgevoelens, praktische bezwaren en het besef een onmogelijke partij te zijn: een armlastige, kersverse weduwnaar met drie minderjarige kinderen die klaar staan om iedere juffrouw die te dichtbij komt de deur te wijzen.

Het is wel even wennen, van de zekerheid en de geborgenheid van de huwelijkse staat terug naar de onzekerheid, de twijfel en het verlangen.

Het gaat ook nergens over, dat weet ik heus wel.

Het gaat me om het lijstje, ik zei het u al eerder. Ik vind het al heel wat dat ik het überhaupt durf uit te spreken.

Verder redden we het trouwens aardig, houden we de boel aan kant.

Ik probeer me niet al te veel zorgen om de schoolresultaten van de kinderen te maken. Swip presteert flink onder zijn niveau, kan zich in de klas onmogelijk concentreren, en ligt ’s nachts wakker van de zorgen en het gemis. Zorgt u ervoor dat hij straks een goed en passend schooladvies krijgt, bespaart u hem die valse start. Hij wil naar het Technasium, dat is iets nieuws dat klinkt als helemaal geknipt voor hem.

Valentijn moet nog wat wennen in zijn nieuwe klas, maar ik denk dat het wel goed komt. Hij heeft duidelijk plezier in zijn status van middelbaar scholier.

Ziezo. Ik trek het vel nu uit mijn typmachine, rol het op, doe er een plakbandje om en schuif het in mijn schoen.