Yeb

 

‘Ik ga toch niet mee boodschappen doen papa,’ roept Swip vanuit de bosjes in de tuin in Meerle.

‘Ik wel!’ roept Lulu. Ze weet dat de kassière van de Prima haar meestal iets lekkers toestopt.

‘Ik heb een kraai,’ zegt Swip.

Ik vraag me af of ik het goed heb verstaan.

‘Wat heb je?’

Maar daar komt hij al aan met een jonge kraai in zijn handen gevouwen. Alleen het hoofdje steekt eruit. Verschrikt draait het alle kanten op.

‘Hij kan niet vliegen.’

‘Hoe weet je dat Swip.’

Swip zet de kraai op de grond, en inderdaad: hij hipt paniekerig over het pad, maar stijgt niet op.

‘Is hij gewond?’

‘Ik denk dat hij uit het nest is gevallen papa.’

‘Mogen we hem houden?’ vraagt Lulu.

‘Nee,’ zeg ik beslist.

‘maar anders gaat hij dood.’

‘We hebben hem Yeb genoemd!’

Yeb is een vriendin en grote favoriet van de kinderen.

‘Ik wil niet dat hij door de uil wordt opgegeten,’ zegt Swip.

‘Hij moet naar de dokter!’ kraait Lulu.

‘Ik ga hem echt niet naar de dierendokter brengen,’ zeg ik verontwaardigd. ‘Die neemt hem aan, en als wij dan vertrokken zijn, draait hij hem de nek om.’

Waarom zeg ik dat nou. Zelfs als het zo is, is het flauw van me.

Ik ben gewoon moe en licht geïrriteerd. Het is de eerste dag van het nieuwe ‘jaar zonder Bibian’ dat vandaag is begonnen. We zijn allemaal een beetje gespannen, waardoor de emoties soms hoog oplopen.

Ik denk dat het wel weer beter zal gaan, nu die verschrikkelijke dag voorbij is.

We hebben Bibian’s graf bezocht en zijn daarna pannekoeken gaan eten in de boerderij naast Sint Barbara.

Ik kom er graag; heb nog altijd zoveel met haar te bespreken en aan haar te vertellen.

Daarna zijn we bij S. langsgegaan en hebben de kinderen gezwommen bij Bickerseiland.

Terug in België zijn we gaan eten in het restaurant waar we met Bibian een paar keer hebben gegeten. Swip neemt altijd spareribs en Lulu bitterballen met friet. Valentijn bekijkt langdurig de kaart en laat mij dan iets voor hem uitkiezen.

Het is geen toprestaurant, maar we komen er graag.

Swip heeft de kraai bij de boom gezet waar hij vermoedelijk uit het nest is gevallen. Als we na een tijdje gaan kijken is hij verdwenen.

Hoog boven ons horen we twee bariton kraaien en een sopraantje: Kraaa! Kraaaa! Piep.

Piep, dat is Yeb.