Ik meet de stilte tussen ons.
Gespannen tel ik elke beweging,
elke ademtocht,
en wacht.
Als ik een roofdier ben,
dan jij mijn zoete prooi.
Plegers morrelen aan sloten,
herders kloppen aan de deur;
steeds kleiner wordt het huis,
wéér gaat de telefoon.
Ik turf de lange en de korte uren,
hou alles bij,
zeg niets.
Prachtig....ik wens jullie alles wat er te ernsen valt, maar sommige dromen komen helaas nooit uit...
BeantwoordenVerwijderenVoor het hoogste, het diepste zijn geen woorden, wat overblijft is de stilte!! Al weet jij het adembenemend te verwoorden, diep respect voor jullie!!! Sterkte!!
BeantwoordenVerwijderen