Er is steeds maar bezoek,
eerst schreeuwden we ertegen.
Het keek ons aan en zweeg;
dan maar negeren.
We lachten hard om al die nieuwe
woorden die we leerden.
Nog meer bezoek,
het wordt al aardig vol.
Wat praat je veel, het slokt je op,
we zijn elkaar vergeten.
Ik leer je al te delen.