zondag 30 maart 2014

Scheltema

Ik loop met Lulu op de Herengracht in de richting van boekhandel Scheltema. Lulu mag een boek uitzoeken en dan kunnen we meteen kijken of mijn boek er wel ligt. De zon schijnt. In de schaduw is het nog wat frisjes, maar we bevinden ons aan de goeie kant van de gracht.
Ik denk aan Bibian met wie ik hier ontelbare keren gelopen heb. ‘Ik ben blij dat de zon schijnt,’ zeg ik tegen Lulu, ‘ik vind het zo’n naar idee dat mama daar dood ligt te zijn in haar kist als het regent of sneeuwt.’
    ‘Mama is niet dood,’ zegt Lulu boos.
    ‘Hoezo niet?’ zeg ik geïrriteerd. ‘Natuurlijk is ze dood.’
    ‘Niet waar, ze is in een kasteel. Ik heb het zelf gezien.’
    ‘Bedoel je dat kasteel waar alleen maar meisjes wonen?’ Daar had ze over gedroomd. Ik zie dat ze zelf ook moet lachen.
    ‘Ja papa.’
    Ik ben een beetje aan het bijkomen van een flinke griep en een golf van pijn en verdriet die plotseling op kwam zetten en me totaal overspoelde. Het is een egocentrische pijn, die meer over mij dan over Bibian gaat. Verontwaardiging over het leed dat mij is aangedaan, het geluk dat mij is afgenomen. Ik geloof niet dat ik hier te lang bij stil wil blijven staan; dat lijkt me niet gezond en ook weinig constructief, maar nu het me zo overspoelt laat ik me meevoeren en merk ik dat het me op een rare manier manier ook wel goed doet: lekker hangen in mijn verdriet.
    Lulu zegt dat ze weer een keer naar mama’s graf wil. Ik vind het wonderbaarlijk hoe goed ze in staat is met haar verdriet om te gaan. Als ze Bibian erg mist komt ze bij me zitten en praten we erover, maar als ik er over begin op een moment dat ze er geen zin in heeft zegt ze dat ook.
    ‘Nu niet, papa, want nu mis ik mama niet.’ Hoewel het me soms wat rauw op mijn dak valt, kan ik er eigenlijk alleen maar bewondering voor hebben. Lulu is absoluut niet sentimenteel, haar gevoelens zijn volkomen oprecht, en ze schaamt zich er ook niet voor.
    In Scheltema kijken we bij de H. Bibians boek staat er al lang niet meer, maar van mijn boek hebben ze nog één exemplaar op voorraad. Ik ben een beetje teleurgesteld, maar volgens Lulu komt het omdat ze er al heel veel verkocht hebben.

7 opmerkingen:

  1. Zo 'n golf komt en gaat, het is goed. Bij
    Lulu in haar kinderbadje speelt het zich anders af, maar wat doet ze het goed! Jullie groeien samen met een knikje, gewoon verder. Schiet je volgende boek al op
    ?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dacht ik net hetzelfde als Lulu :-). Doe je me ook vaak denken aan eindeloosheid. Het duurt vaak lang - waarvoor geen verwijt - eer hier een nieuw stukje verschijnt. Kijk ik dan af en toe op je blog en lijkt het of jullie eindeloos stil bevroren bij Scheltema blijven kijken, net zolang tot er een nieuw stukje verschijnt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Klaas,
    Heb net jouw boek uitgelezen, ademloos, hoewel ik vrijwel alle stukjes reeds kende van dit weblog. Het is inmiddels net of ik jou en je kinderen persoonlijk ken, evenals jullie bovenwoning, (gezellig-rommelig-kindvriendelijk-creatief). Je hebt nu duidelijk een fase afgesloten met het uitbrengen van je boek. Je rode hoedje heb je voorlopig helemaal opgeborgen, om gevoelsmatig een nieuwe episode in te luiden. Je doorloopt je rouwproces bijna voorbeeldig goed, lijkt mij. Ook ben je enorm fijngevoelig en inlevend jegens je kinderen, met name jegens Lulu. Gisteren jullie cd-tje opgezet terwijl ik het hoofdstuk las, waarover je schrijft dat je je probeert te concentreren op de stem van Bibian, eveneens luisterend naar deze cd. Ik voelde met je mee, Klaas, terwijl ik Bibian niet eens heb gekend. Hoe Bibians stem klonk, zo sereen en klagend, dat gaat zelfs mij door merg en been. En dan je humor als je schrijft over Lulu en haar Konijn: je bent echt een topper. Jij komt er wel, daar ben ik 100% zeker van. En ook je dappere kinderen zullen sterke, gelukkige mensen worden, met de herinnering in hun hart aan een moeder die hen intens liefhad, plus een vader die hen in alles tracht te steunen. Ook mijn leven ging en gaat niet over rozen, maar van jouw moed, veerkracht en positiviteit kan ik leren. Het enige verschil is, dat ik veel steun ondervind aan het christelijke geloof, dat ik van harte aanhang. Jij bent nog wel van Joodse afkomst: geweldig! Jammer, dat je daar voor je zelf niks nuttigs in ziet..........Zou nog graag veel van je willen lezen, maar het lijkt erop, dat deze weblog z'n beste tijd gehad heeft. Je hebt veel talenten, Klaas, ook jouw gitaarspel is klasse.....Hoop nog eens van je te horen/lezen/zien. Het ga je goed, Gods zegen, ook voor Valentijn, Swip en Lulu!!
    Johanna

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het ligt niet aan het boek, ik zit er midden in en het boeit enorm, ik (her) kende ook wel stukjes maar dat is niet erg. Ze staan nu toch in een iets andere context. Fijn dat je hier toch ook af en toe wat achterlaat, o het maar eens oneerbiedig te zeggen, liefs suus.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. hi,, i like to visit this site,, have a nice day :)

    BeantwoordenVerwijderen