woensdag 18 december 2013

Schriftelijke Overhoring

Swip heeft een schriftelijke overhoring (SO) Frans. Iedere zaterdag verzamel ik op Magister - een programma waarop de school het rooster, opdrachten, cijfers en andere informatie plaatst - het huiswerk voor de komende week. Ik maak er twee prints van, één voor mij, en één voor Swip. De zijne is hij meestal een uur later kwijt. Ik had hem aangeraden er in het weekend alvast even naar te kijken, maar volgens Swip was dat niet nodig.
    ‘Het is allemaal oude stof, papa. Echt, het stelt niets voor.’
    ‘Kijk er dan een kwartiertje naar, gewoon om het vast even op te halen.’
    Swip geeft mij een dodelijke blik. Ik druip af.
    De dag vóór het SO help ik hem er aan herinneren.
    ‘Kom je meteen uit school naar huis Swip? Ik wil dat je je Frans goed voorbereidt, zodat je niet weer een één haalt.’
    Frans is niet zijn beste vak.
    ‘Ja papa. Ik hou van je, papa,’ zegt hij geroutineerd. En weg is hij. Ik ben er niet gerust op.
    ’s Middags haal ik eerst Lulu van school die een vriendinnetje meeneemt. Valentijn komt thuis en verdwijnt naar zijn kamer. Ik doe boodschappen, draai een was en hang er een uit. Als ik sta te koken gaat de bel. Het is Swip.
    ‘Waarom ben je nou zo laat? Het is al vijf uur!’ begroet ik hem.
    ‘Ja, nou…’
    Hij praat heel zacht, binnensmonds, hij komt nauwelijks boven het geronk van de afzuigkap uit. Ik ben eigenlijk ook niet geïnteresseerd in zijn verklaring.
    ‘Ik wil dat je meteen aan je huiswerk gaat, Swip.’
    ‘Ik heb helemaal geen huiswerk, papa.’
    ‘Je hebt een SO Frans morgen!’
    ‘O ja, dat was ik vergeten.’
    Hij schenkt een groot glas limonade in.
    ‘Mag ik eerst even iets voor mezelf doen, papa?’
    Dat lijkt me redelijk. Hij komt immers net uit school. Ik kijk op de klok.
    ‘Ik wil dat je om half zes aan je huiswerk gaat, dan kun je vóór het eten nog een half uur werken.’
    Om zes uur pluk ik hem van zijn kamer waar hij op bed naar een aflevering van South Park ligt te kijken.
    ‘Ik was de tijd vergeten, papa.’
    ‘Een half uur, Swip! Je gaat nu een half uur aan je Frans, en dan gaan we eten!’
    Ik probeer niet ál te geïrriteerd te klinken.
    Wanneer ik hem roep voor het eten komt er geen reactie. Ik dacht het al: hij ligt te slapen.
    ‘Sorry, papa. Ik ben zo moe.’
    Aan tafel zegt hij niets. Hij roert wat in zijn pasta.
    ‘Jullie hoeven niet te helpen met afruimen, jongens. Ik heb liever dat jullie aan je huiswerk gaan.’
    ‘Is er een toetje?’
    ‘Nee, er is geen toetje.’
    ‘Mag ik eerst nog even iets voor mezelf doen, papa?’ vraagt Swip vermoeid.
    ‘Geen sprake van. Jij gaat nu je Frans leren.’
    ‘Maar het zijn alleen maar een paar getallen. Die ken ik allang.’
    Als ik klaar ben met de afwas ga ik naar Swip, die boven op mijn bed naar muziek op zijn iPhone ligt te luisteren.
    ‘Zal ik je overhoren?’
    ‘Okay, papa.’
    ‘Wat moest je precies leren?’
    ‘Nou…’
    Het blijkt dat hij geen idee heeft. Ik help hem het uit te zoeken, blader door zijn Franse boeken, kijk op het internet omdat het een gedeeltelijk digitale methode is. Hoewel het erg onoverzichtelijk is, komen we er samen uit. Het is niet heel veel, maar Swip is moe.
    ‘Kom op Swip. Een half uur nog, dan overhoor ik je.’
    ‘Ja papa.’
    Wanneer ik Lulu in bed heb gelegd, roep ik Swip naar beneden.
    ‘Ken je het?’ vraag ik hoopvol.
    ‘Ja, papa.’
    ‘Vooruit dan maar… Wij hebben?’
    ‘Vous…?’
    Ik ontplof. Hij kent er helemaal niets van.
    ‘Hoe kan dat nou, Swip?’
    Hij kijkt me niet aan.
    ‘Dat gaat toch niet zo!’
    Ik hoor aan mijn stem dat het een lang verhaal gaat worden. Swip hoort het ook.
    ‘Ik wil alleen maar het beste voor je! Maar het is joúw leven, joúw schooltijd! Je moet het zelf doen, Swip. Je kunt toch moeilijk verwachten dat ik je schoolwerk voor je doe.’
    Ik ratel maar door. De ene briljante observatie na de andere.
    Swip zegt niets. Als hij er genoeg van heeft staat hij op en komt hij bij me liggen. Ik aai hem over zijn hoofd.
    ‘Je moet maar gaan slapen Swip. Ik denk niet dat het veel zin heeft om nu nog verder te gaan leren.’
    ‘Slaap lekker, papa. Maak je me morgen vroeg wakker?’
    ‘Dat zal ik doen. Dan kun je morgenochtend nog even naar je SO kijken.’
    ‘Nou… Ik moet me om kwart-over-acht melden.’
    ‘O?’
    ‘Dat zei ik toch. Daarom was ik zo laat thuis. Ik moest nablijven. Luister je eigenlijk wel als ik iets tegen je zeg?’
    ‘Slaap lekker Swip.’



7 opmerkingen:

  1. Jeetje dat is een moeilijke situatie. Misschien toch wat meer vaste leertijd onder toezicht? Hij geeft niet zoveel blijk van inzicht in wat hij moet doen. Wel vertederend ook. Tja, een puber is soms moeilijk in te schatten. Maar soms moet je ze toch gewoon bij de hand nemen. Sterkte joh!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. O, wat vreselijk herkenbaar. Ik heb thuis ook twee jongens zoals Swip. Ze zijn o zo slim, grappig, lief en origineel, maar ook heel eigenwijs, en voor schoolwerk lopen ze niet warm. Als ouder kun je zeggen of doen wat je wil, maar ze moeten zelf willen. Als ik weer eens met de handen in het haar zit, troost ik me maar met de gedachte dat ze er hoe dan ook wel komen. Is het niet rechtsom, dan wel linksom, en waarschijnlijk wat later dan de meesten, maar dat maakt niet uit. Dat geldt voor Swip vast ook. Hij is slim en komt er wel. Kijk naar zijn positieve kanten en vertrouw daarop.

    Groeten, Nina

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo herkenbaar..... 't komt ongetwijfeld goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tsjee, Klaas, voor mij ook heel herkenbaar! Het is lastig om de verantwoordelijkheid voor het huiswerk aan je kinderen zelf over te laten. Ik zie bij mijn jongste zoon direct het verschil (in de cijferlijst!) tussen de middagen dat ik samen met hem ben gaan "stampen" of dat ik het aan hem over laat. Nu, in de brugklas, help ik hem wel - althans, ik ga er vaak naast zitten en laat hem zien hoe hij het beste woordjes kan leren en zinnen. Zulke dingen hebben ze gewoon nog niet geleerd op de lagere school.. Maar als je de hele dag werkt en dan ook nog aan het huishouden moet, dan is het soms best veel! Die preken herken ik ook!! Ik laat het een beetje gaan en houd de cijfers in de gaten, het blijft schipperen. Uiteindelijk komt het wel goed, veel liefs en succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. elke dag een klein beetje. voor zo'n SO is het handiger om een dag of 4-5 van tevoren te beginnen en dan steeds 10 woordjes ofzo. is-ie per saldo misschien 10 min mee bezig. en dan vlak voor de toets herhalen.
    of is huiswerkbegeleiding misschien handiger voor hem?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. nog meer goed bedoelde huiswerkadviezen:
    je kunt Swip ook duidelijk maken dat hij op Frans kan blijven zitten, dat hij dan of naar een andere klas moet of van school moet. Hij moet Frans tot de 3e. Dat is doorbijten, maar daar kun jij niets aan veranderen. Jij wilt helpen, maar hij moet het doen. Toen ik dat eenmaal in het hoofd van mijn zoon had gepompt, ging het stampen van Franse woordjes beter. Ik zie hem nog zitten met zijn Franse woordenlijst, inderdaad, iedere dag 10 minuten, tot hij het mocht laten vallen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. geen adviezen maar: Merry X-mas and a wise and Happy newyear!!
    with love Maria

    BeantwoordenVerwijderen